ภาษาอีสานทั้งหมด 2390 - 2399 จาก 17431
-
ขลุ่ย
แปลว่า : เครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้รวก เจาะรูตามยาวมีระยะห่างพอสมควรสำหรับเอานิ้วปิดและเปิด เป่าให้เป็นเพลง เรียก ขลุ่ย อย่างว่า ฟังยินตุริยาตรย้ายกลองฆ้องกล่อมสังข์ พิณพาทไค้แคนขลุ่ยขานซอ เตสังข์สูรกล่อมพิณโพนโล้ (สังข์). -
ขวง
แปลว่า : สะเดาดิน ชื่อผักชนิดหนึ่งเกิดปูไปตามดิน เรียก ผักขวง ผักควงขม ผักแก่นขม ก็ว่า. -
ขวง
แปลว่า : ไม่เจริญ จัญไร สิ่งที่นำความไม่เจริญมาให้เรียก ขวง เข็ดขวง ก็ว่า อย่างว่า ลางเทื่อได้หน่วยแก้วอย่าฟ้าวเปิบหัวใจ ลางเทื่อฮงฮงใสหน่วยขวงใผชิฮู้ (ย่า). -
ข่วง
แปลว่า : ชื่อเครื่องดักสัตว์ชนิดหนึ่งจำพวกกระรอกกระแต เรียก ข่วง เช่น ข่วงห้างกะฮอก ข่วงห้างกะแต. -
ข่วง
แปลว่า : สนาม, บริเวณ, เวที สถานที่รวมกันเป็นจำนวนเรียก ข่วง อย่างว่า ชะพู่ล้นเหลือข่วงเชียงกาง ผลควรผายผ่อดูดีฮ้าย ตัวหนึ่งสุรพางหว้ายราตรีไตรโลก แฮงใช่น้อยเชื้อแต่ฉัททันต์ (ฮุ่ง). -
ข่วง
แปลว่า : สนามพักพลเรียก ข่วง อย่างว่า พอยามย้ายยอพลพรากข่วง พระบาทย้ายไปพร้อมพร่ำพล (สังข์). -
ข่วง
แปลว่า : เวทีพื้นมุงด้วยผ้าหรือกั้นร่มใช้เป็นที่ประชุมกิจบ้านการเมืองเรียก ข่วงเพียง อย่างว่า เสตฉัตรเล่ากั้งกวมไว้ข่วงเพียง (ฮุ่ง) ฝูงหมู่เสนาโฮมข่วงเพียงดีแล้วเขาจิ่งเอากันห้างคูณทางทังสี่ ฮ่มก่งกั้งเป็นถ้านแสดเหลือง (ขูลู). -
ขวด
แปลว่า : ขมวด การม้วนผมแล้วผูกเป็นจุกเรียก ขวดผม ขอดผม ก็ว่า อย่างว่า นางก็ทรงผนวช ขอดเกษเกล้าเป็นชฎา จามวาสีนุ่งหนังสืออันท่านเถือลอกปอกออกทังเล็บเก็บจีบเป็นสังฆา (เวส). -
ขวนขวาย
แปลว่า : เสาะหา, แสวงหา อย่างว่า นางก็ขวนขวายหา ดวงผาลาลูกไม้ หามาไว้ใส่แลงงาย คนเดียวดายบ่มีเพื่อน ในเถื่อนกว้างดงดอน (เวส). -
ขวบ
แปลว่า : รอบระยะเวลาหนึ่งๆ เรียก ขวบ เช่น รอบวัน เรียก ขวบมื้อ รอบเดือนเรียก ขวบเดือน รอบปีเรียก ขวบปี.