ภาษาอีสานทั้งหมด 6527 - 6536 จาก 17431
-
ป้อ
แปลว่า : สั้น เตี้ย ต้นไม้ที่เล็กและสั้นเรียก ต้นไม้ป้อ, -
ปอก
แปลว่า : เอาเปลือกหรือสิ่งห่อหุ้มออก เรียก ปอก เช่น ปอกกล้วย ปอกอ้อย ปอกหมากนัด. -
ปอง
แปลว่า : เก๋งเรือ. -
ปอง
แปลว่า : ต้องการ มุ่งหวัง ปรารถนา อย่างว่า ญิงปองดาย ชายปองได้ (ภาษิต) มันก็ปองมิ่งแก้วโลมลูบจอมขวัญ เมื่อนั้นนางคราญขมเคียดเค็มปุนป้อย ดูราชายโทนเถ้ายักโขผีเผด มึงหากกดวาดเว้ามีได้เวทนาท่านเอย (สังข์). -
ป่อง
แปลว่า : ไม่มีโกน (โพรง) ข้างใน ได้แก่ พวกไม้ไผ่เรียก ไม้ป่อง. -
ป่อง
แปลว่า : มนต์ที่ทำให้มีสติปัญญา จำอะไรได้ง่าย เรียก มนต์ป่อง คนที่จดจำอะไรได้ง่าย เรียก คนป่อง. -
ป้อง
แปลว่า : ต้อน ขับไล่ ต้อนวัวควายไปกินหญ้ากินน้ำ เรียก ป้อง อย่างว่า แก้มอ่งต่งแก้มเจ้าอ่งต่ง นุ่งผ้าสะโหร่งขัดมีดสะดำ แพดอกคำเคียนหัว โชดไล่ป้องหมู่งัวอยู่ล่ายล้าย (กลอน). -
ป้องหล่อ
แปลว่า : คันกั้นน้ำฝนที่ขุดไว้ใต้ชายคาบ้าน เรียก ป้องหล่อ ไม้ที่กั้นดินที่ขุด เรียก ไม้ป้องหล่อ. -
ปอด
แปลว่า : ชื่อผักตบชนิดหนึ่ง สีเขียว ดอกสีขาว เรียก ผักปอด. -
ป้อน
แปลว่า : เอาอาหารให้เด็กกิน เรียก ป้อนเข้า เอาหญ้าให้วัวควายกิน เรียก ป้อนหญ้า อย่างว่า พระก็ปลงคำให้หานางป้อนม่าม (กา) นายนั่งป้อนปันหญ้าคู่ตัว (สังข์).