ภาษาอีสานทั้งหมด 9971 - 9980 จาก 17431
-
ห่วง
แปลว่า : ผูกพัน กังวล พะวง อย่างว่า เมื่อนั้นท้าวใหญ่ฮู้ฮับพากย์เทโว พงศ์พันธุ์ยังค่อยคงคบหน้า ท่อแต่โสกีก้ำแดนใดหายห่วง แค้นแต่ข้าพระบาทเจ้าใจข้องขอดขนัง (สังข์). -
หวด
แปลว่า : ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่สำหรับนึ่งข้าวเหนียว นึ่งกบนึ่งเขียด นึ่งผักนึ่งหญ้า เรียก หวด. -
หวด
แปลว่า : ตี ฟาด ตีลงไปแรงๆ เรียก หวด. -
หวน
แปลว่า : เวียนกลับ วกกลับ เรียก หวน อย่างว่า ทุกข์หนึ่งแล้วหวนซ้ำใหม่แถม แลนอ (สังข์). -
หวอกหวอก
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงหมาตัวเล็กๆ เห่าหอนดังหวอกหวอก ว๊อกว๊อก ก็ว่า. -
หวักหวัก
แปลว่า : ใจสั่น อย่างว่า เจ้าอู่แก้วใจสั่นหวักหวัก เสียงสาวโอยอ่อนวอนวานท้าว บากอดน้องนงเสงียมเฮียงพ่าง เป็นดั่งนางเทพค้ายนครฟ้าฮอดสถาน (ฮุ่ง). -
หวั้งหวั้ง
แปลว่า : ลิ่วๆ หลัดๆ อย่างว่า ไปหวั้งหวั้งบ่เหลียวหลัง เอิ้นสั่ง คันบ่เอิ้นสั่งใกล้ขอให้เอิ้นสั่งไกล (บ.). -
หวั่นไหว
แปลว่า : สั่นสะเทือน โอนเอน ครั่นคร้าน อย่างว่า เขาทอดถ้อยเลยลั่นสะบูหลวง แซวแซวจัดหอกตาวแกมด้าง ผัดแต่พื้นธรณีไหวหวั่น เขาลั่นฆ้องเตินย้ายป่าวพล (ฮุ่ง). -
หวา
แปลว่า : เป็นคำประกอบท้ายคำถาม เช่น ไปไสหวา เฮ้ดอิหยังหวา. -
หว่า
แปลว่า : ชื่อปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง สีขาวปนสีฟ้า ตัวเหมือนปลาตอง(ปลากราย)แต่ใหญ่กว่า เรียก ปลาหว่า.