ภาษาอีสานหมวด "ก" 1151 - 1160 จาก 1872
-
ก้านตอง
แปลว่า : ก้านของใบไม้ที่มีใบติดทุกชนิด เรียก ก้านตอง เช่น ใบตองชาด ใบตองสะแบง ใบตองท่ม ใบตองกล้วย. -
ก่านต่าน
แปลว่า : สีที่ไม่เสมอกัน จะดำหรือขาวก็ไม่เชิง เรียก สีก่านต่าน. -
ก้านย่า
แปลว่า : ชะอม ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ลำต้นและกิ่งเป็นหนาม ใบเล็ก กลิ่นหอมฉุนใช้กินเป็นอาหารได้ กินกับซุบหน่อไม้ดีนัก เรียก ผักก้านย่า ผักกาดย่า ผักกะย่า ก็ว่า. -
ก้านหญ้า
แปลว่า : ชื่อไม้แก่นลำกลมเด็ก ยาวประมาณหกศอก ใช้เป็นแกนรองหญ้าคาทำให้เป็นตับๆ สำหรับมุงหลังคาเรียก ไม้ก้านหญ้า. -
ก้านเหลือง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง คล้ายกระทุ่ม มักเกิดตามริมน้ำ เนื้อละเอียดมีสีเหลือง เรียก ไม้ก้านเหลือง. -
กาบ
แปลว่า : เปลือกหุ้มชั้นนอกของต้นไม้บางชนิด เรียก กาบ เช่นเปลือกหุ้มต้นกล้วย เรียก กาบกล้วย หุ้มไม้ไผ่ เรียก กาบลาง กลีบหุ้มดอกบัว เรียก กาบบัว. -
กาบ
แปลว่า : จำนวนนับปีที่ ๑ ของจุลศักราชตรงกับคำว่า เอกศก. -
ก้าบก้าบ
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงเป็ดตัวเมียร้อง ดังก้าบก้าบ. -
ก่าม
แปลว่า : กุ่มบก ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งจำพวกกุ่ม ใบเป็นผัก ดองใช้กินได้ ผักดองเรียก ส้มผักก่าม ชื่อต้นไม้เรียก ต้นก่าม. -
ก้าม
แปลว่า : เบื้อง, ข้าง, ฝ่าย เบื้องหรือฝ่ายเรียก ก้าม ก้ำ ก็ว่า เช่นข้างขวาเรียก ก้ำขวา ข้างซ้ายเรียก ก้ำซ้าย ฝ่ายเหนือเรียกก้ำเหนือ ฝ่ายใต้เรียกก้ำซ้าย อย่างว่า ท่อแต่โสกีก้ำแดนใดหายห่วง แค้นแต่ข้าพระบาทเจ้าใจข้องขอดขนัง (สังข์).