ภาษาอีสานหมวด "ก" 1171 - 1180 จาก 1872
-
กาละสับ
แปลว่า : ฉิ่งเล็ก ฉิ่งเล็กเรียก กาละสับ อย่างว่า ดีแก่ไย่ไย่ฟ้าไหลหลีกดาราพุ้นเยอ เสียงกลองตบแม่โพนแกมฆ้องสวนไลพร้อมกาละสับเดืองเดิด ปี่ห้อก้องกลองตุ้มยิ่งระบำ (ฮุ่ง). -
กาลี
แปลว่า : ชั่วร้าย เช่น หญิงกาลี หญิงชั่วร้าย. -
กาเล
แปลว่า : เรไร ชื่อแมลงชนิดหนึ่ง ร้องเสียงดัง เรียก กาเล กะเล็น กาเลน แมงง้วง ก็ว่า อย่างว่า ฟังยินกาเลฮ้องฮวนเสียงฉันขลุ่ย เป็ดป่องส้ามเสมอต้องติ่งคำ (สังข์). -
กาว
แปลว่า : ต้นเทียน ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง หญิงสาวใช้ใบห่อเล็บมือให้มีสีแดงเรียก กาว อย่างว่า กาวกะเล็นเกียงกลิ่นหอมโฮยเฮ้า (สังข์). -
ก้าว
แปลว่า : ลักษณะนาม เช่นยกขาเดินไปครั้งหนึ่งๆ ว่า หนึ่งก้าว สองก้าว สามก้าว สี่ก้าว อย่างว่า พอเว้าแล้วชิย้ายย่างชมนกถกขาเดินย่างเพลิน ไวก้าว (บ.). -
ก้าว
แปลว่า : สง่า, ผ่าเผย ใช้ควบกับคำว่าก่องเรียก ก่องก้าว อย่างว่า กาก่องก้าวงามล้ำลูกขอม (ฮุ่ง). -
ก้าว
แปลว่า : การแสดงท่าทางหยิ่งยโส อวดดื้อถือดี เรียก เป็นก้าว. -
ก้าว
แปลว่า : บิด, ขัน ขันหรือบิดเรียก ก้าว เช่น ขันชะเนาะ เรียก ก้าวชะเนาะ ถ้ามัดของเล็กๆ เช่น มัดกล้า มัดหญ้า มัดเฟืองเรียก กิ้ว. -
ก้าวหว้าว
แปลว่า : เหวอะหวะ แผลเพราะถูกมีดหรือขวานฟันเหวอะหวะ เรียก บาดก้าวหว้าว ข้าวหว้าว ก็ว่า ถ้าแผลเล็กเรียกบาดแข้วแหว้ว. -
กาสะทึง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ดอกเล็ก มีกลิ่นหอม เรียก กาสะทึง อย่างว่า กาสะทึงเสี้ยวแสนกอกลางเหล่า (กา).