ภาษาอีสานหมวด "ก" 743 - 752 จาก 1872
-
กอย
แปลว่า : ผสม การป่นชันให้ละเอียดผสมน้ำมันยางเพื่อทาคุเรียก กอยขี้ชี เอาทรายกรวดผสมปูนซีเมนต์ เพื่อฉาบพื้นกำแพงเรียก กอยปูนซีเมนต์. -
ก้อย
แปลว่า : ลูกแคน ลูกโบดที่เล็ก เรียกลูกก้อนแคน ลูกก้อยโบด นิ้วมือนิ้วเท้าที่เล็ก เรียก นิ้วก้อยมือ นิ้วก้อยตีน อย่างว่า อยากได้หลายได้กินท่อก้อย อยากกินน้อยได้กินท่อโป้มือ (ภาษิต). -
ก้อย
แปลว่า : อาหารจำพวกพล่า มีหลายชนิดเรียก ก้อย เช่น ก้อยกุ้ง ก้อยปลา ก้อยหมู ก้อยงัว ก้อยควาย ก้อยเป็ด ก้อยไก่ อย่างว่า จักกล่าวก้ำฟ้าสมั่งกินผี เขานั้นเคยเอาผีซู่วันมาก้อย (หน้าผาก) ชอบอยากปิ้งปิ่นก้อยกินข้อยบ่ว่าสัง (ผาแดง). -
ก้อยก้อย
แปลว่า : เด็กเดินอย่างเชื่องช้า เรียก ย่างก้อยก้อย ผู้ใหญ่เดินช้าเรียก ย่างโก้ยโก้ย. -
ก๋อยก๋อย
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงร้องของไก่ตัวเมียเวลาจะออกไข่ร้องเสียง ก๋อยก๋อย. -
ก้อยก้อยกักกัก
แปลว่า : การทำอะไรโดยไม่ตั้งใจ กลัวจะสำเร็จ ทำบ้างหยุดพักบ้าง เรียก เฮ็ดก้อยก้อยกักกัก. -
ก่อว่อ
แปลว่า : อาการที่เด็กอ้าปากและห่อเข้า เรียก ปากก่อว่อ ถ้าผู้ใหญ่เรียก ปากโก่โว่ โจ่โว่ ก็ว่า. -
กะ
แปลว่า : 1. ก็ 2. กำหนด, หมาย, คะเน, ประมาณการทำที่ต้องกำหนดวัน เวลา และจำนวนให้เรียก กะ เช่นงานชิ้นนี้ต้องทำให้สำเร็จภายในเจ็ดวัน ในวันที่เจ็ดต้องให้ทำสำเร็จก่อนเที่ยง. -
กะไค
แปลว่า : ดีกว่า ดีกว่าเรียก กะไค เช่น คนนี้กะไคกว่าคนนั้น ของนี้กะไคกว่าของนั้น. -
กะจก
แปลว่า : แว่น, แก้วที่ทำเป็นแผ่น ใช้สำหรับส่องดูเงาหน้า เรียก กะจกเงา แว่นแยงเงา ก็ว่า.