ภาษาอีสานหมวด "ก" 951 - 960 จาก 1872
-
กะเบือ
แปลว่า : สากสั้นๆ สำหรับตำป่นตำแจ่วเรียก สากกะเบือ มีครกไม่มีสากก็ใช้ไม่ได้ มีแต่สากครกไม่มีก็ยิ่งใช้ไม่ได้ ครกกับสากจึงอยู่ด้วยกัน อย่างว่า ครกกับสากของอยู่นำกัน (บ.). -
กะเบื้อ
แปลว่า : ผีเสื้อ ชื่อแมลงจำพวกหนึ่งเกิดจากตัวบุ้ง มีหลายชนิด เรียก แมงกะเบื้อ แมงกาบเบื้อ ก็ว่า อย่างว่า คือดั่งแมงกาบเบื้อบินผ้ายเลาะหนอง (บ.). -
กะเบื่อเหลือใจ
แปลว่า : แสดงอาการเบื่อหน่ายไม่อยากพบอยากเห็น เรียก กะเบื่อเหลือใจ. -
กะโบก
แปลว่า : กระบอกไม้ไผ่ที่ตัดเหลือข้อไว้ข้างหนึ่ง ใหญ่กว่ากระบอกเรียก กะโบก. -
กะโบกดาก
แปลว่า : เชิงกราน. -
กะปอม
แปลว่า : กิ้งก่า กิ้งก่าเรียกกะปอม กะปอมมีหลายชนิด ชนิดคอสีครามเรียก กะปอมก่า ชนิดคอสีแดงเรียก กะปอมคอแดง ชนิดมีลายสีเหลืองยาวตามข้างเรียกกะปอมไหม หรือกะปอมแม่ ก็ว่า ชนิดมีปีกบินได้เรียก กะปอมปีก ชนิดมีคอสีดำและสีแดง เรียก กะปอมขาง. -
กะปิ
แปลว่า : ชื่ออาหารประเภทหมักชนิดหนึ่งเก็บไว้กินได้นาน ทำด้วยกุ้งฝอยหรือปลาเล็กปลาน้อย หมักเกลือตำ เรียก กะปิ อย่างว่า คันได้กินกะปิแล้วอย่าลืมคุณปลาแดก ลางเทื่อเฮาแตกบ้านยังชิได้ใส่กิน (ย่า). -
กะปีด
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง ตัวเล็กเหมือนนกจิบ ทำรูอยู่อาศัย เวลาจะออกไปหากินจึงออกจากรู เรียก เรียก นกกะปีด นกปีด ก็ว่า. -
กะปีบ
แปลว่า : ชื่อภาชนะทำด้วยสังกะสี รูปสี่เหลี่ยม สำหรับใส่น้ำมันก๊าด เรียก กะปีบ ปิ๊บ ปีบ ก็ว่า. -
กะปุ่ม
แปลว่า : ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ รูปร่างคล้ายตะกร้าแต่ใหญ่และสูงกว่า ก้นกว้างปากเล็ก มีฝาปิด สำหรับใส่เสื้อผ้าและสิ่งของต่างๆ เรียก กระปุ่ม.