ภาษาอีสานหมวด "ก" 961 - 970 จาก 1872
-
กะปู
แปลว่า : สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังจำพวกหนึ่ง มีสิบขา ขาเล็กแปด ขาใหญ่สอง ขาใหญ่เรียกก้าม มีหลายชนิด เช่นกะปูนา กะปูทะเล เรียก กะปู ปู ก็ว่า อย่างว่า ใผชิหลิงเห็นใส้ตับใตนกขี้ถี่ มันหากฮ้องทืดทึ้งใจเลี้ยวใส่กะปู (ผญา). -
กะโปกกะเปก
แปลว่า : อาการที่ทำไม่เสมอ ทำไม่เรียบ ไม่เกลี้ยง เช่นตัดผมเรียก เฮ็ดพอกะโปกกะเปก. -
กะโปะ
แปลว่า : ส่วนที่แข็งที่หุ้มผลไม้เรียก กะโปะ โป๋ ก็ว่า เช่นกะโปะหมากพร้าว กะโปะหมากตูม อย่างว่า อัศจรรย์ใจโอ้โอทองสังมาแตก บาดกะโปะหมากพร้าวสังมาหมั้นกว่าโอ (กลอน) บวยบ่มีด้ามชิเสียทรงทังวาด เขาชิเอิ้นกะโป๋หมากพร้าว บ่มีเอิ้นว่าบวย (ย่า). -
กะโปะ
แปลว่า : ชื่อทรงผมชนิดหนึ่ง เมื่อตัดแล้วมีลักษณะคล้ายกะลาครอบ เรียก ทรงกะโปะหมากพร้าว. -
กะพั้น
แปลว่า : ไม้กลมๆ สำหรับพันผ้าที่ทอแล้วเรียก ไท้กะพั้น ไม้กำพั้น ก็ว่า. -
กะพาบ
แปลว่า : อาการกระพือปีกแล้วหุบเข้าเร็วๆ เหมือนนกจะบิน เรียก กะพาบ วาบวาบ ก็ว่า. -
กะพุง
แปลว่า : ชื่อปลาเกร็ดชนิดหนึ่ง ตัวโตคล้ายปลากะปลามันหรือปลากะโห้ เรียก ปลากะพุง. -
กะเพียด
แปลว่า : ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ รูปกลมยาวประมาณสามศอก สูงศอกเศษสำหรับรองดีดนุ่นหรือฝ้ายให้เป็นปุย ก่อนที่จะนำให้เป็นเส้น เรียก กะเพียด เพียด ก็ว่า. -
กะโพก
แปลว่า : กล้ามเนื้อของโคนขาข้างหลังที่นูนขึ้น เรียก กะโพก ตะโพก สะโพก ก็ว่า. -
กะโพก
แปลว่า : ประทัด สิ่งที่จุดหรือเผาไฟแล้วมีเสียงดัง เรียกกะโพก มี ๔ ชนิด ชนิดที่ห่อดินปืนด้วยกระดาษเรียก กะโพกเจี้ย ชนิดห่อดินปืนด้วยใบลานเรียก กะโพกใบลาน ชนิดที่ใช้ดินปืนในกระบอกไม้ไผ่แล้วเผาไฟ เรียก กะโพกน้ำ.