ภาษาอีสานหมวด "ข" 401 - 410 จาก 970
-
ขี้กลาก
แปลว่า : ชื่อหญ้าชนิดหนึ่ง สูงประมาณหนึ่งฟุต ใบใหญ่ ดอกสีเหลือง ใช้เป็นยารักษาโรคขี้กลาก เรียก ใบขี้กลาก. -
ขี้กะเดียม
แปลว่า : รู้สึกจักจี้ เรียก หนักขี้กะเดียม หนักกะเดียม ก็ว่า. -
ขี้กะตึก
แปลว่า : ตัวตืดเรียก ขี้กะตึก ขี้กะตึกมี 2 ชนิด คือ ขี้กะตึกแป ขี้กะตึกกลม ชนิดตัวแบนเรียก ขี้กะตึกแป ชนิดตัวกลมเหมือนใส้เดือน เรียก ขี้กะตึกกลม. -
ขีกะตึกแป
แปลว่า : ชื่อหญ้าชนิดหนึ่ง เกิดไปตามพื้นที่ดิน ใบแปเหมือนขี้กะตึกแป เรียก หญ้าขี้กะตึกแป. -
ขี้กะเตอะ
แปลว่า : สวะที่ลอยตามน้ำ เรียก ขี้กะเตอะ ตุมปวก ขี้ตุมปวก ขี้เฮอะ ก็ว่า -
ขี้กะเท่อ
แปลว่า : เศลษม์ เศลษม์ เรียก ขี้กะเท่อ. -
ขี้กะเพย
แปลว่า : เส้นไหมที่สาวจากฝักหลอกหลีบ ฝักหลอกกลีบ ก็ว่า เส้นไหมชนิดนี้ไม่เรียบร้อย เรียก ไหมขี้กะเพย. -
ขี้กะยือ
แปลว่า : หืด ชื่อโรคชนิดหนึ่งเกิดจากเศลษม์ขี้หุ้มปอด หายใจไม่สะดวก ลมหายใจไม่ถึงท้อง เรียก ขี้กะยือ คะยือ ขะยือ ก็ว่า. -
ขี้กั่ว
แปลว่า : ตะกั่ว ชื่อแร่ธาตุสีขาวนิดหนึ่งใช้ทำเป็นโรคปืน ลูกแห เรียก ขี้กั่ว กั่ว ก็ว่า. -
ขี้โกะ
แปลว่า : จิ้งเหลน จิ้งเหลนเรียก ขี้โกะ ขี้โก๋ ก็ว่า.