ภาษาอีสานหมวด "ข" 391 - 400 จาก 970
-
ขี้
แปลว่า : เศษหรือสิ่งของที่ไม่มีกลิ่นเหม็นแต่นิยมเรียก ขี้ เช่น ดินสีขาวละเอียดอ่อนอยู่ภายใต้พื้นดิน เรียก ขี้ดินดาก ดินที่เอามาปั้นหม้อเรียก ขี้ ดินหม้อ เศษของฟืนที่เผาไหม้เรียก ขี้เถ้า เศษของไม้ไผ่ที่เหลาออก เรียก ขี้ฝอย เศษที่ออกจากเลื่อยเรียก ขี้เลื่อย. -
ขี้
แปลว่า : สิ่งที่มีลักษณะน่าเกลียด น่ากลัว น่าเบื่อหน่าย ก็เรียก ขี้ เช่นคนมีนิสัยชอบลัก ลักกระทั่งกอกยากิ้น เรียก ขี้ขโมย ขี้กะโมย ก็ว่า คนชอบฮ้าย เห็นอะไรผ่านหูผ่านตาไม่ได้ ต้องฮ้ายเสียก่อน เรียก คนขี้โกรธ ชอบฉ้อเอาของคนอื่น เรียก ขี้โกง. -
ขี้
แปลว่า : สิ่งที่มีลักษณะน่าเกลียด น่ากลัว น่าเบื่อหน่าย ก็เรียก ขี้ เช่น ชอบรับใช้คนอื่นโดยไม่ได้สิ่งตอบแทนเรียก ขี้ข้า คนขี้เกียจทำงาน เรียก ขี้คร้าน ชอบคุยโม้โอ้อวด เรียก ขี้คุย ชอบเข้าคุกเข้าตะราง ออกมาได้สามวันกลับเข้าคุกอีก เรียก ขี้คุก. -
ขี้
แปลว่า : สิ่งที่มีลักษณะน่าเกลียด น่ากลัว น่าเบื่อหน่าย ก็เรียก ขี้ เช่น พ่อแม่เป็นขี้ข้าลูกเป็นขี้ข้าต่อ เรียก ขี้ครอก คนโง่เง่าเต่าตุ่น ไม่รู้จักต้นปลายสายเหตุเรียก ขี้โง่ ชอบบ่นจู้จี้จุกจิก เรียก ขี้จ่ม ชอบดุด่าว่ากล่าวด้วยคำหยาบคาย เรียก ขี้ด่า. -
ขี้
แปลว่า : สิ่งที่มีลักษณะน่าเกลียด น่ากลัว น่าเบื่อหน่าย ก็เรียก ขี้ เช่นชอบดื้อดึงบอกไม่ได้สอนไม่ฟัง เรียก ขี้ดื้อ ชอบรังเกียจ ชอบขยะแขยงในสิ่งที่ไม่น่ารังเกียจไม่น่าขยะแขยง เรียก ขี้เดียด ชอบเห็นแก่ได้โดยวิธีใดก็เอา เรียก ขี้ตักมักได้. -
ขี้
แปลว่า : สิ่งที่มีลักษณะน่าเกลียด น่ากลัว น่าเบื่อหน่าย ก็เรียก ขี้ เช่น ชอบโกหกหลอกลวง เรียก ขี้ตั๋ว ชอบตู่เอาของคนอื่น เรียก ขี้ตู่ เป็นโรคเรื้อนขากุดตีนขาด เรียก ขี้ทูดกุฏฐัง ไม่ชอบทำมาหากิน กินอดๆอยากๆ เรียก ขี้ทุกข์ขี้ยาก ชอบกินฝิ่น เรียก ขี้ฝิ่น. -
ขี้
แปลว่า : สิ่งที่มีลักษณะน่าเกลียด น่ากลัว น่าเบื่อหน่าย ก็เรียก ขี้ เช่น ชอบกินเหล้าเมายา เรียก ขี้เมา ชอบหลบหลักการงาน หนักไม่เอาเบาไม่สู้ เรียก ขี้แบะ ขี้แบะแงะแงน ก็ว่า ชอบเล่นโบกเล่นเบี้ย ชอบเฮโรอินและของมึนเมาทุกชนิด เรียก ขี้ยา เป็นคนไม่อดทน เรียก ขี้โหย่ย. -
ขี้
แปลว่า : สิ่งที่มีลักษณะน่าเกลียด น่ากลัว น่าเบื่อหน่าย ก็เรียก ขี้ เช่น จะทำอะไรก็ไม่กล้า เรียก ขี้ย้าน ทำอะไรไม่สำเร็จ ทำไปได้เพียงครึ่งๆกลางๆก็หยุด เรียก ขี้หักถ่อง ชอบอวดอ้างว่าตนมั่งมีศรีสุข เรียก ขี้อวด ทำอะไรก็ไม่กล้าทำ กลัวตะเสียศักดิ์ศรี เรียก ขี้อ่ง. -
ขี้
แปลว่า : สิ่งที่มีลักษณะน่าเกลียด น่ากลัว น่าเบื่อหน่าย ก็เรียก ขี้ เช่น ชอบสกปรกรกรุงรัง เรียก ขี้ฮ้าย. -
ขี้กลาก
แปลว่า : โรคผิวหนังจำพวกหนึ่ง มี 2 ชนิด ชนิดเป็นวงและชนิดกระจายไปทั่วตัว ชนิดเป็นวง เรียก ขี้กลากวงเดือน ชนิดไม่เป็นวงเรียก ขี้กลากซัว.