ภาษาอีสานหมวด "ข" 433 - 442 จาก 970

  • ขี้โพ่น
    แปลว่า : อาหารที่กระเพาะของสัตว์ เรียก ขี้โพ่น.
  • ขี้มอด
    แปลว่า : เศษไม้ที่มอดเจาะ เรียก ขี้มอด อย่างว่า ถี่กัดจัดขี้ช้างกะลอด ห่างก่างจ่างขี้มอดกะคา (ภาษิต).
  • ขี้ม้อน
    แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ผลมีรสเปรี้ยว เรียก ต้นส้มขี้ม้อน.
  • ขี้มะเฮ็ง
    แปลว่า : มะเร็ง มะเร็งคือโรคขี้มะเฮ็ง ขี้มะเฮ็งอาจแยกได้เป็น 2 ชนิด ชนิดที่เป็นแอ่งเหมือนเป็นแอ่งน้ำขนาดตื้น มีน้ำหนองไหล และขนิดที่เป็นเนื้อเน่า.
  • ขี้ม้า
    แปลว่า : ชื่อขนมชนิดหนึ่ง มีลักษณะเหมือนขี้ม้า เรียก เข้าหนมขี้ม้า.
  • ขี้แมงวัน
    แปลว่า : ขี้แมลงวัน จุดหรือเม็ดเล็กๆ สีดำหรือแดงที่เกิดขึ้นตามผิวหนัง เรียก ขี้แมงวัน ไฝ ก็ว่า.
  • ขี้แมงหยอด
    แปลว่า : รังหมาร่า.
  • ขี้โม้
    แปลว่า : คุดทะลาด คุดทะลาด เรียก ขี้โม้ มี 2 ชนิด คือ ชนิดแห้งและชนิดเปื่อย.
  • ขี้ยาง
    แปลว่า : น้ำมันยาง น้ำมันที่เกิดจากต้นยางหรือต้นไม้อื่น นิยมเรียก ขี้ยาง ขี้ยางนี้เอามาผสมกันขอนดอกทำเป็นกะไต้หรือกระบอง สำหรับจุดไฟให้เกิดแสงสว่าง.
  • ขี้เล้
    แปลว่า : น้ำมันที่ตกตะกอนขุ่นข้น เกิดจากน้ำมันยางหรือน้ำมันอย่างอื่น เรียก น้ำมันขี้เล้.
❮❮4243444546❯❯