ภาษาอีสานหมวด "ค" 305 - 314 จาก 975
-
คะเณย์
แปลว่า : ทิศตะวันอกเฉียงใต้ เรียก ทิศอาคะเณย์ คะเณย์ ก็ว่า อย่างว่า มันก็หลิงเห็นแจ้งหอนางนงถ่าว ตั้งต่อหน้าหนก้ำฝ่ายคะเณย์ (สังข์). -
คะนงเน่ง
แปลว่า : บัง, บด อย่างว่า มหาเมฆเค้าคะนงเน่งบังบด สุรภาเอียงอว่ายแลงลงไม้ วันนั้นอาทิตย์จรจันทร์แจ้งเดือนสามสัตพีช ฉลูฮูปเนื้อเนาซ้อยชอบยาม (สังข์). -
คะน่อง
แปลว่า : ส้นเท้า ส้นเท้าเรียก คะน่อง อย่างว่า ตัวหนึ่งขบคะน่อง ตัวหนึ่งจ่องถงลาย พราหมณ์ย้านตายฮ้องไห้ (เวส). -
คะนิง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ต้นคล้ายต้นตะโกหรือมะพลับ ผลสุกมีรสหวาน กินได้ เรียก ต้นคะนิง. -
คะนิง
แปลว่า : คะนึง, คิดถึง การรำพึงคิดถึงเรียก คะนิง อย่างว่า แหนงสู้แทงทวงม้างตนตายพร้อมพร่ำ รือจักอดอยู่ได้มีมั่วฮอดคะนิง แท้แล้ว (สังข์). -
คะมะ
แปลว่า : ตกใจ, กลัว อย่างว่า นางก็ตกคะมะไห้ดิ้นดั่งทวงสลบ พระกาโยเหลืองหล่าตนตายกระด้าง (สังข์). -
คะโมย
แปลว่า : โจร, ขโมย ผู้ลักสิ่งของเรียก คะโมย กะโมย ก็ว่า อย่างว่า บัดนี้ศัตรูดั้นคะโมยแดนดั้นลอบ (กา). -
คะยอม
แปลว่า : พะยอม ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งออกดอกในฤดูแล้ง มีกลิ่นหอม อย่างว่า เดือนสามค้อย คะยอมยอยบานแบ่ง เดือนสี่ค้อยคะยอมห้อยหล่นเหลือง (บ.) ฟังยินอุลุโกฮ้องเฮียงคณาเปล้าป่า งิ้วหนุ่มดั้วบานบ้างดาดแดง (สังข์). -
คะยะ
แปลว่า : ระยะ, เวลา การทำโดยไม่มีเวลาหยุดพักผ่อน เรียกว่า เฮ็ดบ่มีคะยะ. -
คะยะ
แปลว่า : กระโดดไปอย่างกบเต้น เรยก เต้นคะยะ ถ้าใหญ่กว่ากบเรียก เต้นโคะโยะ ถ้าเล็กกว่ากบเช่นเขียด เรียก เต้นเคาะเยาะ.