ภาษาอีสานหมวด "ค" 351 - 360 จาก 975
-
คันที
แปลว่า : น้ำเต้า น้ำเต้าเรียก คันที คันโท ก็ว่า อย่างว่า คันทีตั้งไตคำบ้วนปาก ยี่นั่งเท้าเหนือฮ้านแท่นลาย (ฮุ่ง). -
คันทุง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ขนาดกลางชนิดหนึ่งเรียก ต้นคันทุง คันทง ก็ว่า. -
คันเทือย
แปลว่า : ชายหรือหญิงที่มีอวัยวะเพศไม่ทำงานตามหน้าที่ เรียก คนคันเทือย กะเทือย กะเทย ก็ว่า. -
คันโท
แปลว่า : น้ำเต้า เต้าน้ำกินหรือเต้าน้ำหอมสำหรับฮดสรง เรียก คันโท คนโท คันที ก็ว่า อย่างว่า สาวสนมใช้คันทีอบอาบ พลพวกพ้องดาแล้วซู่ฮุม (ฮุ่ง). -
คันธชาติ
แปลว่า : มีกลิ่นหอม คนมีลักษณะสวยงามเทียบกับคันธชาติคือดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม อย่างว่า เนื้อฮาบเกลี้ยงคันธชาติบัวบาน เกสีฉลวยลูบมันมวยดั้ว คีงเคียนแก้วสายแสงประดับคาด สะใบเบี่ยงผ้าแดงด้ามดอกคำ (สังข์). -
คันธมาทน์
แปลว่า : ชื่อภูเขาลูกหนึ่งชื่อเขาคันธมาทน์ มีอยู่ในป่าหิมพานต์เดียระดาษไปด้วยดอกไม้กลิ่นหอมนานาพันธุ์ อย่างว่า มีดอยด้าวคันธมาทน์สวนดอก สระโบกกว้างกระจวนฟ้งกลิ่นละออง (สังข์). -
คันธร
แปลว่า : ภูเขา ชื่อภูเขาลูกหนึ่ง คันธร ยุคันธร ก็ว่า อย่างว่า อันหนึ่งนทีหลวงล้นพระคันธรลึบโลก รือจักปุนเกื่อยให้หายบ้าบ่เป็น แลเด (สังข์). -
คันโธ
แปลว่า : กลิ่น กลิ่นหอมเรียก สุคันโธ กลิ่นเหม็นเรียก ทุคคันโธ อย่างว่า ฮามสรงน้ำคันโธทวายอาบ ฮามขาบใต้เทียนน้อมยื่นถวาย (สังข์). -
คันยู
แปลว่า : ร่มกระดาษ ชื่อร่มกระดาษชนิดหนึ่ง ใช้กั้นแดดและฝน เรียก คันยู คันฮ่ม ฮ่มกระดาษ ก็ว่า. -
คันส้าว
แปลว่า : ไม้สำหรับสอยสิ่งที่อยู่สูง ทำด้วยไม้ไผ่หรือไม้แก่น เช่น คันส้าวต่อยหมากมี้ หมากม่วง หมากพร้าว หมากยม หรือ คันส้าวต่อยไข่มดแดง.