ภาษาอีสานหมวด "ค" 341 - 350 จาก 975
-
คันจ้อง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งในจำพวกลำดวน เรียก ต้นคันจ้อง. -
คันจ้อง
แปลว่า : ชื่อร่มกั้นแดดชนิดหนึ่งทำด้วยผ้า เรียก ฮ่มจ้อง อย่างว่า เชื้อชาติจ้องคันก่องกะยังหุบ บาดห่าชาตาหลุบหลูบลงคือจ้อง บาดห่าชะตาขึ้นขวางคือขอนก้เลยล่อง คาดชิล้มหยุมหญ้าบ่ฟัง (กลอน). -
คันชั่ง
แปลว่า : เครื่องชั่งมีคัน บอกจำนวนน้ำหนัก เรียก คันชั่ง ชิง ก็ว่า. -
คันชั่ง
แปลว่า : คันโพง เครื่องสำหรับตักน้ำมีคันยาว ที่ปลายมีเชือกหรือขอสำหรับติดภาชนะที่ใช้ตักน้ำ เรียก คันชั่ง. -
คันชัย
แปลว่า : ดาบกายสิทธิ์ ชื่อดาบชนิดหนึ่งเกิดแก่ผู้มีบุญ ดาบนี้ใช้ปราบศัตรูได้ชัยชนะไม่มีแพ้ เรียก ดาบศรีคันชัย ดาบคันชัย ก็ว่า อย่างว่า เจ้าถือเอาศรีคันชัยด้ามแก้ว (เวส). -
คันโซ้
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ขนาดกลางชนิดหนึ่งเรียก ต้นคันโซ้. -
คันโซ้
แปลว่า : แมลงปอ ชื่อแมลงชนิดหนึ่งลำตัวยาวเหมือนคันโซ้ เรียก แมงคันโซ้. -
คันโซ้
แปลว่า : โชงโลง เครื่องมือสานด้วยไม้ไผ่มีคันยาวสำหรับจับ ใช้วิดน้ำเข้านาเรียก คันโซ้ กะโซ้ กั้นโซ้ ก้านโซ้ ข้องโซ้ ก็ว่า อย่างว่า ตกตาว่าได้จับคันโซ้ลงหนองสาสาด ชิฟาดให้แห้งเอาปลาต้มก่อนงาย (ผญา). -
คันถะ
แปลว่า : คัมภีร์ หนังสือ หนังสือที่ใช้ศึกษาเล่าเรียนในทางพระศาสนา เรียก คันถะ. -
คันถี
แปลว่า : ปกรณ์ที่แก้หรืออธิบายข้อความในพระคัมภีร์ที่ยากให้ง่าย เรียก คันถี เช่น คันถีปาติโมกข์ เป็นต้น.