ภาษาอีสานหมวด "ค" 631 - 640 จาก 975
-
โคบ
แปลว่า : แผ่นเงินหรือทองบางๆ ที่หุ้มฝักมีด เรียก มีดโคบ. -
โคบ
แปลว่า : พลิก คว่ำ อย่างว่า พระก็เฮวฮีบขึ้นเมือสู่ชานขวาง มุนตรีเขาคู่คนครางย้าน มเหสีฮ้อนฮนเคืองครางสั่น คือดั่งฟ้าโคบขว้ำเขินม้างมอดเมือง (สังข์). -
โคบ
แปลว่า : ข่มเหง เบียดเบียน อย่างว่า แม้นว่าแหลวหลวงเถ้าฟานโตนตัวพี่ ก็ดี ฮุ้งเฮ่วแผ้วฟานบี้กะออกหลวง แนวผู้ฮ้ายจั่งไฮแพ้เพื่อนจริงตาย ยาได้ชิงชูดหย้ำหยุมเคี้ยวโคบเต็ง เพื่อนเนอ (สังข์). -
โคบ
แปลว่า : ปล้น ชิง อย่างว่า เคียดเพื่อมารมาเหงโคบเอาอาได้ (สังข์). -
โคบ
แปลว่า : ทำลาย อย่างว่า พันตัวเต็งโคบชิงเทม้าง (กา). -
โคบ
แปลว่า : กลับมา อย่างว่า ยักษ์หมู่ล้านเขินค้านโคบคืน (กา) เขาก็เฮียงมือพร้อมทูลความแล้วล่าย ลูกค่อยดั้นดุ่งได้คุณแก้วซู่เซิง แม้นชื่อเทโวป้องปานพรหมเพ็งทีป ศรสอดม้างมัวข้วมโคบคืน แท้แล้ว (สังข์). -
โคบโคบ
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น ตบมือพร้อมกัน ดังโคบโคบ หรือโห่ร้องพร้อมกันดังโคบโคบ. -
โคม
แปลว่า : เครื่องตามไฟที่มีกระบังลม เรียก โคมไฟ ใช้หิ้วหรือแขวน อย่างว่า โคมฮุ่งแจ้งปรางค์กว้างส่องแสง (เวส). -
โคม
แปลว่า : คร่อม ทับ ไม้ล้มทับกันเรียก ไม้โคมกัน อย่างว่า จิกฮังล้มโคมกันขีนไขว่ (ผาแดง) พราหมโณล้มโคมหีนหนามหน่อ (เวส-กลอน). -
โค็ย
แปลว่า : ควย ชื่ออวัยวะสืบพันธุ์ของชาย หรือของสัตว์ตัวผู้เรียก โค็ย อย่างว่า โค็ยเสียกลึ้งผ้า (ภาษิต) แฮ่งทุกข์แฮ่งซ้ำ หีบ้ำถืกโค็ยกิ (ภาษิต) ยังบ่ทันเห็นหีเสียกโค็ยไว้ถ้า (ภาษิต).