ภาษาอีสานหมวด "จ" 501 - 510 จาก 719
-
โจมจูบ
แปลว่า : ประคองขึ้นมาจูบ เรียก โจมจูบ อย่างว่า แขนชอนชู้โชมครางโจมจูบ ลิ้นแลกลิ้นปุนป้อนเปลี่ยนสลา (ฮุ่ง). -
โจมเจี่ย
แปลว่า : ประคองไว้ข้างหลัง เรียก โจมเจี่ย อย่างว่า เขาก็โซมแขนไท้ธีตาโจมเจี่ย ยังค่อยข้วมป่าไม้มาบ้านฮอดเชียง (ฮุ่ง). -
โจ่ยโล่ย
แปลว่า : จืด จาง ไม่มีรส อาหารไม่มีรสเกลือ เรียก จางโจ่ยโล่ย คนหน้าจืด เรียก หน้าโจ่ยโล่ย. -
โจร
แปลว่า : ผู้ลักของ ผู้ปล้น ผู้ร้าย อย่างว่า มึงนี้แนวถ่อยฮ้ายหีนะโหดปาปัง มิใช่แนวเดียวกูต่างพงศ์พันธุ์เชื้อ เทียมดั่งโจโรฮ้ายชายชะเลชาติชั่ว สอนบ่ได้ลวนลึ้งดั่งลิง แท้แล้ว (สังข์). -
โจรกรรม
แปลว่า : การลัก การขโมย การปล้น (ป.ส.). -
โจ่โล่
แปลว่า : อาการนั่งนิ่งไม่พูด คอยฟังแต่คนอื่นพูด เรียก นั่งโจ่โล่. -
โจษ
แปลว่า : พูดกันเซ็งแซ่ เล่าลือกันอื้ออึง. -
โจ้โหว้
แปลว่า : อาการนั่งอ้าปากกว้าง นั่งฟังคนอื่นพูดเรียก นั่งอ้าปากโจ้โหว้. -
โจะ
แปลว่า : หยุด พัก อย่างว่า โจะไว้ก่อน โจะกลอนไว้ก่อน เด็กสมควรพอดี ฮอดยามป้ายขึ้นขี่แล้วนาน้อง (กลอน). -
โจ๊ะโก๊ะ
แปลว่า : หน่อไม้ที่งอกขึ้นจากดิน เป็นหน่อใหญ่และสั้น เรียก หน่อโจ๊ะโก๊ะ.