ภาษาอีสานหมวด "ช" 151 - 160 จาก 197
-
ชู้
แปลว่า : คู่รัก ผัวเมีย ผู้ที่รักใคร่กันฐานชู้สาวเรียก ชู้ อย่างว่า ขอให้ได้ฮ่วมช้อนเชิงชู้สวากเสนห์ (กา). -
ชู้ขิ่น
แปลว่า : คนรัก คนหวงแหน คนรักคนหวงแหน เรียก ชู้ขิ่น อย่างว่า พี่จักต้านต่อน้องทิพขิ่นทังสอง (กา). -
ชูดชม
แปลว่า : จูบกอด อย่างว่า แต่นั้นภายอวนก้ำนาคองฮู้ข่าว ท้าวอยู่แล้งไกลชู้ชูดชม (ฮุ่ง). -
เช็ด
แปลว่า : ถู เช็ดให้แห้ง เช่น เอาน้ำล้างมือแล้วเช็ดให้แห้ง อย่างว่า สอยวอยสุดสว่ายมือเช็ดผ้า ธรรม์ยำง้อมงามเฉลียวสาโรชเฮียงฮ่วมเจ้าลุ่มฟ้าเทียมไท้แทบบา (ฮุ่ง). -
เชย
แปลว่า : สัมผัสเบาๆ เรียก เชย เช่นลมพัดเบาๆ เรียก ลมเชย อย่างว่า เชยเชยมาดั่งลมเชยไม้ (กา) ขอโผดชมคราวเดียวดั่งลมเชยไม้ (กา). -
เชย
แปลว่า : กระทบ ถูก กระทบง้าวเรียก เชยตาว อย่างว่า ย้านท่อมาเชยตาวต่อกูตายเมี้ยน (ฮุ่ง). -
เชษฐา
แปลว่า : พี่ชาย (ส.) อย่างว่า อานี้ทำใจติดฝ่ายมารมัวใบ้ รือว่าพระวรปิตาใช้หลานดลดั้นยาก บัดนี้อาเล่าแพงยักษ์ล้ำลืมชั้นพระเชษฐา (สังข์). -
เช้า
แปลว่า : เวลาย่ำรุ่งถึงเที่ยงวันเรียก เวลาเช้า. -
เช้า
แปลว่า : กระเช้า เครื่องใช้ที่สานสำหรับใส่สิ่งของเรียก กระเช้า กะช้า ก็ว่า อย่างว่า จวงจันทน์หล้างของแพงทางเทศสะเภาพุ้น บัดนี้มาคั่วห้อยหูกระช้าจ่ายขาย (ปัสเสน). -
เช้ามืด
แปลว่า : เวลาจวนสว่าง จวนสว่างเรียก เวลาเช้ามืด อย่างว่า ตื่นแต่เช้ากินเข้ากับปลา ตื่นสวยกินขวยขี้ไก่โป่ (ภาษิต).