ภาษาอีสานหมวด "ด" 251 - 260 จาก 448
-
แด่น
แปลว่า : ขนสีขาวที่ขึ้นหน้าผากของคนหรือสัตว์เรียก หน้าแด่น. -
แด่นแด้
แปลว่า : ทุรกันดาร อัตคัดขัดสน บ้านเมืองที่เต็มไปด้วยความอาภัพอับจน ผู้คนเจ็บไข้ได้ป่วย เรียก บ้านแด่นแด้ อย่างว่า โคกแด่นแด๋โคกแด่นแด้ ป่าแกแกมป่าไค้ ใผไข้ตั้งแต่ตาย (บ.). -
แด่วแด่ว
แปลว่า : อาการที่สัตว์ตัวเล็กๆ ดิ้นเรียก ดิ้นแด่วแด่ว. -
โด
แปลว่า : ปลาชะโด ชื่อปลาชนิดหนึ่ง คล้ายปลาช่อน เรียก ปลาโด ปลาค่อโด ก็ว่า อย่างว่า ดุกเดิดบ้านคูนค้าวหมู่โด (สังข์). -
โด่
แปลว่า : ยื่น โผล่ ยื่นหน้าออกนอกรถเรียก โด่คอออกจากรถ. -
โดก
แปลว่า : นกโพระดก ชื่อนกชนิดหนึ่ง เรียก นกกะโดก โพนโดก ก้นโดก ก็ว่า อย่างว่า นุชชุหา คือว่านกกะโดกฮ้องกลางดง โกกิลากาเวาวงแวดเหล่า สังคานกใส่เล่าเหตุการณ์ ส่งข่าวสารทุกสิ่ง ฮ้องแล้วจิ่งบินไป (เวส). -
โด่ง
แปลว่า : กระโดดสูง เต้นสูง วัวควายที่กระโดดสูงเรียก เต้นโด่ง โด่งโด่ง ด่งด่ง ก็ว่า. -
โดด
แปลว่า : กระโจน กระโดด ทะยาน วัวควายที่ทะยานไปเรียก โดด เต้นโดด ก็ว่า. -
โด้เด้
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ในจำพวกมะตาด ผลโต มีรสคัน เป็นอาหารดีของวัว เรียก ต้นสั้นโด้เด้ ส้านโด้เด้ ส้มโด้เด้ ก็ว่า. -
โดน
แปลว่า : ชน ตำ เช่น คนที่ชนกันโดยบังเอิญ เรียก โดนกัน ตำกัน ก็ว่า.