ภาษาอีสานหมวด "บ" 131 - 140 จาก 557
-
บรรโลม
แปลว่า : ประโลม ทำให้พึงใจ. -
บริกรรม
แปลว่า : สวด ท่องบ่น เสกเป่า ตกแต่ง กำหนดใจ นวดฟั้น ฉาบทา เช่น สวดคาถาท่องบ่นมนต์ เป็นต้น. -
บริพาร
แปลว่า : ผู้แวดล้อม ผู้ติดตาม ผู้รับใช้ อย่างว่า อันว่าบริพารแท้ไทเฮานั้นอย่า จาเถิ้น ท่อว่าคึดจอดเจ้าองค์อ้วนมอบเมือง พี้ดาย (ฮุ่ง). -
บริวาร
แปลว่า : ผู้แวดล้อม ผู้ติดตาม ผู้รับใช้ อย่างว่า ที่นั้นผาสาทท้าวพระยาใหญ่ครุฑทอง บริวารนับติ่วตงตาตื้อ (สังข์). -
บริศาจ
แปลว่า : ผี ผีเรียก บริศาจ ปีสาจ ก็ว่า อย่างว่า ฝูงหมู่บริศาจเสื้อหูแตกตายพลันยังแต่กุมภัณฑ์หลวงผู้เดียวมาต้อง มหาสมุทรบ้าเป็นแปวมัวมืด ขำเขือกข้อนกระหายฮ้อนทั่วแดน (สังข์). -
บ่วง
แปลว่า : ช้อนสำหรับตักอาหาร เรียก บ่วง ทำด้วยหอยเรียก บ่วงหอย ทำด้วยหอยกีบกี้เรียก บ่วงหอยกีบกี้ ทำด้วยกะลามะพร้าว เรียก บ่วงกะโป๋หมากพร้าว อย่างว่า มีจองบ่มีด้ามชิเป็นบ่วงตักแกง (ภาษิต). -
บ้วง
แปลว่า : บ่วง เชือกที่ทำเป็นวงรูด สำหรับดักหรือคล้องสัจว์เรียก บ้วง เช่น บ้วงคล้องไก่ บ้วงคล้องขี้กะปอม บ้วงคล้องนกทา. -
บ้วง
แปลว่า : กะทกรก ชื่อผักชนิดหนึ่งเป็นเถาใช้รับประทานได้. -
บ้วน
แปลว่า : ล้างปากด้วยการอมน้ำแล้วบ้วนออกมา เรียก บ้วนปาก ม้วนปาก ก็ว่า อย่างว่า พุ่งพุ่งพร้อมเสียงส่ำปักขี บาเจืองผายออกโฮงมาต้าน คันทีตั้งไตคำม้วนปาก ยี่นั่งเท้าเหนือฮ้านแท่นลาย (ฮุ่ง). -
บวบ
แปลว่า : ชื่อผักขำพวกหนึ่ง ต้นเป็นเถา เรียก เครือผักบวบ มี 2 ชนิดคือบวบขมและไม่ขม บวบขมเป็นอาหารของสัตว์บวบ ไม่ขมเป็นอาหารของคน.