ภาษาอีสานหมวด "บ" 141 - 150 จาก 557
-
บวบ
แปลว่า : บวบช้ำ เช่น ถูกตีจนหัวบวบ. -
บอ
แปลว่า : เรียกคนที่เกือบจะเป็นบ้าว่า บอ ผีบ้า ผีบอ ก็ว่า อย่างว่า ใผกะบ่อยากบ้าบอหากแล่นมาตำ คันบอบ่มาตำโซดเลยบ่เป็นบ้า (บ.). -
บอก
แปลว่า : กระบอกไม้ไผ่ที่เหลือข้อไว้ช้างหนึ่ง สำหรับตักน้ำเรียก บอก กระบอก ก็ว่า. -
บอด
แปลว่า : มืด โง่ ทึบ คนตาดีมองเห็นอะไรได้หมด แต่ตาข้างในคือปัญญาไม่มี โบราณเรียกคนชนิดนี้ว่า ตาบอดแจ้ง อย่างว่า ตาบอดแจ้งบ่ฮู้ฮ่อมทางเดิน คันบ่แยงเงาหีนชิบอดตายเท้าเถ้า (ภาษิต) พระก็โมหังเข้าถือทวงใบ้บอด ก็เพื่อพิษแฝดไหม้เหมือนงั้วง่าวฟาง (สังข์). -
บอด
แปลว่า : มือ มองไม่เห็น คนมีตาแต่มองไม่เห็นเรียก คนตาบอด อย่างว่า ตาบอดเว้าเฝือน ตาเบือนเว้ายาก (ภาษิต) ตาบอดอย่าเอาฮ่วมเฮือน ตาเบือนอย่าเอาฮ่วมบ้าน คนขี้คร้านอย่าเอาเป็นหมู่เป็นฝูง (ภาษิต) เว้าจอดจอดบ่บอดกะฮ้าน (ภาษิต). -
บอน
แปลว่า : ชื่อพืชชนิดหนึ่ง ชอบขึ้นตามที่น้ำขังมีหลายชนิด สีเขียวก็มี ขาวก็มี มีทั้งชนิดรสคันและไม่คัน ชนิดรสคันเรียก บอนเบี้ยว ใช้ต้มเป็นอาหารเลี้ยงหมู บางอย่างใช้เป็นอาหารของคนแกงใส่หน่อไม้ แกงใส่เต่า อย่างว่า เดิกข้อนข้อนแกงบอนใส่เต่า ซื้อไก่เถ้าไปตมใส่งาย -
บ่อน
แปลว่า : สถานที่เรียก บ่อน อย่างว่า บ่อนต่ำให้คูณ บ่อนนูนให้ถาก อยู่ให้เบิ่งที่ หนีให้เบิ่งบ่อน อยู่ให้ปลูกมอน หนีให้ชอนฮั้ว (ภาษิต) ที่นอนเรียก บ่อนนอน อย่างว่า น้องหากเป็นสาวจ้อยพอออยเข้าบ่อน (กา). -
บ้อม
แปลว่า : อาการหยิบของเข้าในปากแล้วเคี้ยวกินช้าๆ เรียก เคี้ยวบ้อมบ้อม ถ้าของใหญ่เรียก เคี้ยวบ้ามบ้าม. -
บ้อย
แปลว่า : พอ เมื่อ ขณะ พอพูดจบก็ไปเรียก บ้อยเว้าบ้อยไป พอกินก็อิ่ม เรียก บ้อยกินบ้อยอิ่ม. -
บ้อหุ้น
แปลว่า : ชื่อการพนันชนิดหนึ่ง.