ภาษาอีสานหมวด "ล" 101 - 110 จาก 601
-
ละโงก
แปลว่า : ชื่อเห็ดจำพวกหนึ่ง ดอกใหญ่สีขาวเรียก เห็ดละโงกขาว สีเหลืองเรียก เห็ดละโงกเหลือง ใช้กินเป็นอาหาร. -
ละบัด
แปลว่า : หญ้าอ่อน (ส่วย). -
ละบือ
แปลว่า : ลือ เลื่องลือ เสียงที่เลื่องลือ เรียก ละบือ ละบือลือลั่น ก็ว่า. -
ละมอก
แปลว่า : ปืนใหญ่ เรียก ละมอก สีนาด น้ำมอก ก็ว่า อย่างว่า ปืนหลักพร้อมตีนกำละมอกใหญ่ (กา). -
ละม่อย
แปลว่า : หน้าชื่นบาน อย่างว่า ละม่อยหน้าแย้มยิ่งขานไข (กา). -
ละมั่ง
แปลว่า : สัตว์ป่าชนิดหนึ่งจำพวกกวางปลายขาแบนเรียก ละมั่ง มั่ง ก็ว่า อย่างว่า กวางกินหมากขามป้อมไปคาคอมั่ง มั่งบ่ขี้สามมื้อกระต่ายตาย กระต่ายตายแล้วเห็นอ้มเน่านำ (ปัญหา) แม้นว่าสัพพะสิ่งช้างคณาทอกทวายทอง ก็ดี กวางทรายฟานละมั่งหงส์เหมือยเหม้น มอมเยืองไก้หนูชิงกระแตต่าย กระเล็นฮอกจ้อนเหนอ้มห่านหอน (สังข์). -
ละมุ
แปลว่า : กลุ่มต้นไม้เล็กๆ ตามชายห้วยเรียก ละมุ อีกอย่างหนึ่งกิ่งไม้แห้งที่กองไว้ในน้ำเพื่อให้ปลาเข้าไปอยู่อาศัย เมื่อต้องการปลาก็เอาแหไปล้อมไว้แล้วทิ้งไม้แห้งออกจับเอาปลา กองไม้นี้เรียก กองละมุ. -
ละมุด
แปลว่า : ชื่อผลไม้ชนิดหนึ่ง คล้ายมะพอกกินได้ เรียก หมากละมุด. -
ละมุน
แปลว่า : อ่อนนุ่ม ไม่กระด้าง อย่างว่า มาพบเนื้อละมุนอ่อนอวนศรี (กลอน). -
ละเม็ง
แปลว่า : ละครประเภทหนึ่ง อย่างว่า เทเวศเจ้าเตินแต่งนางละเม็ง (หน้าผาก) สองตาบช้างละเม็งเต้นไต่หนัง (กา).