ภาษาอีสานหมวด "ล" 321 - 330 จาก 601
-
เลาเลา
แปลว่า : เห็นพอลางๆ เรียก เห็นพอเลาเลา. -
เล้าโลม
แปลว่า : ปลอบใจ พูดเกลี้ยกล่อม อย่างว่า แหนงว่าละแก่นแก้วไว้แต่ตามเวร ก่อนถ้อน เมื่อนั้นภูบาลแถลงเล้าโลมเตินต้าน เฮาพระองค์หวังไว้วางใจฝืนฝาก ผู้เจื่องเหง้าชุมเชื้อช่อยระวัง ก่อนเถิ้น (สังข์). -
เลาะ
แปลว่า : เลียบไปตามชายฝั่ง เรียก เลาะฝั่ง เลียบไปตามมุมเรียก เลาะจ้าย อย่างว่า เลาะเลียบจ้ายก้ำฝ่ายฮิมหนอง (บ.). -
เลิก
แปลว่า : หยุด หยุดเรียก เลิก เซา ก็ว่า หยุดลำ เรียก เลิกลำ หยุดฟ้อน เรียก เลิกฟ้อน. -
เลิ่ก
แปลว่า : ลึก ลึก เรียก เลิ่ก ลึกมากเรียก เลิ่กเซิ่ง อย่างว่า หากจักเห็นเลิ่กตื้นสหายแก้วเสี่ยวแพง (ผาแดง). (ต้นฉบับต้องการออกเสียงสั้นจึงใช้ไม่ไต่คู้บนสระอิด้วยการเรียงพิมพ์บนแท่น แต่พิมพ์ด้วยคอมพิวเตอร์ทำไม่ได้จึงใช้ไม้เอกแทน) -
เลิง
แปลว่า : ที่ลุ่มกว้างใหญ่แต่ไม่ลึก มีน้ำขังตลอดปี เรียก เลิง บ้านที่มีลักษณะเช่นนี้เรียก บ้านเลิง บ้านหนองอิเลิง ก็ว่า. -
เลิง
แปลว่า : บ่อยๆ เสมอๆ เรื่อยๆ อย่างว่า สงสารนี้วนเวียนผลัดเปลี่ยน คือมดแดงไต่ขอบด้งวนเรื่อยอยู่เลิง (กลอน) ก็หากเลิงเลิงท้าวเทียวยามน้องนาฏ (ผาแดง). -
เลิ่ง
แปลว่า : ลอยล่องไปตามน้ำ เช่น ขอนลอยน้ำ แล้วแต่น้ำจะพัดพาไป ไม่มีที่เกาะค้าง. -
เลิ้ง
แปลว่า : ถ้วยหรือครกขนาดใหญ่ ปั้นด้วยดินเผา เรียก ถ้วยอีเลิ้ง ครกอีเลิ้ง. -
เลิม
แปลว่า : ชื่อปลาขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง อาสัยอยู่ลำน้ำโขง เรียก ปลาเลิม แต่เล็กกว่าปลาบึก.