ภาษาอีสานหมวด "ห" 421 - 430 จาก 1363
-
หลม
แปลว่า : ช่อง ปล่อง มีช่องที่หนทางที่ไหนก็ไปที่นั่น อย่างว่า หลมแค่งหา หลมขาสอด (ภาษิต). -
หล่ม
แปลว่า : ที่ลุ่มมีโคลนลึก ที่ลุ่มด้วยโคลน. -
หล่ม
แปลว่า : ตก ตกโคลน เรียก หล่มตม ตกปล่อง เรียก หล่มปล่อง อย่างว่า ลัดแผ่นพื้นเขาขาดทะลายลง ฮอยพลายสารหล่มไปเป็นส้าง ฮอยนั้นอัศจรรย์แท้สามวายังย่อม ภูวนาถท้าวทวยก้าวไต่ตาม (สังข์). -
หล้ม
แปลว่า : ล้ม ล่ม จม เช่น เรือล่ม เรียก เฮือหล้ม อย่างว่า อย่ามาตั๋วให้หล้มตกหล่มดินทราย ตั๋วให้กำทรายผงหว่านลงในน้ำ ตั๋วให้เฮียมหลงหล้มตกตมทังหล่ม ตั๋วให้พาดลาดล้มกลางบ้านหมื่นชะเล (ผญา) เลื่อนเลื่อนเท้าทุกที่ธรรม์ขวาง ผึนผึนมันซู่ภายพลอยหล้ม แต่นั้นดูบางเบื้องเกงญานางกว่า ฝูงบ่าวน้อยเลยล้มคั่งคู (ฮุ่ง). -
หลวง
แปลว่า : ใหญ่ เมืองใหญ่ เรียก เมืองหลวง อย่างว่า เมืองหลวงล้นระงมคนเค้าคั่ง น้ำแผ่ล้อมระวังต้ายชั่วพัน (สังข์) สมุทรใหญ่ เรียก สมุทรหลวง พระยาผู้ใหญ่ เรียก พระยาหลวง เหยี่ยวใหญ่เรียก แหลวหลวง. -
หลวดหลวด
แปลว่า : เสียงน้ำไหล น้ำหลากไหลเร็ว เรียก ไหลหลวดหลวด. -
หลวย
แปลว่า : สวย งาม ผมที่หวีสลวย เรียก ผมหลวย ผมสวย ผมงาม ก็ว่า. -
หล้วย
แปลว่า : หลวม ลื่น ของที่หลวมและลื่น เรียก หลวมหล้วย หลมหล้วย ก็ว่า. -
หลอ
แปลว่า : เหลือ มักใช้เป็นคู่กับคำว่า เหลือ เป้นเหลือหลอ กินให้มีส่วนเหลือไว้ เรียก หลอ กินไม่ให้มีส่นเหลือ เรียก บ่หลอ อย่างว่า เค็งเค็งฮ้องฮนตายเต็มแผ่น พร้อมพาบเมี้ยนศรฆ่าบ่หลอ (สังข์). -
หล่อ
แปลว่า : สวย งาม คนที่มีรูปร่างสวยงาม เรียก รูปหล่อ อย่างว่า นางงามน้อยกุมารีแมนหล่อ (กาไก).