ภาษาอีสานหมวด "ห" 511 - 520 จาก 1363
-
หวอกหวอก
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงหมาตัวเล็กๆ เห่าหอนดังหวอกหวอก ว๊อกว๊อก ก็ว่า. -
หวักหวัก
แปลว่า : ใจสั่น อย่างว่า เจ้าอู่แก้วใจสั่นหวักหวัก เสียงสาวโอยอ่อนวอนวานท้าว บากอดน้องนงเสงียมเฮียงพ่าง เป็นดั่งนางเทพค้ายนครฟ้าฮอดสถาน (ฮุ่ง). -
หวั้งหวั้ง
แปลว่า : ลิ่วๆ หลัดๆ อย่างว่า ไปหวั้งหวั้งบ่เหลียวหลัง เอิ้นสั่ง คันบ่เอิ้นสั่งใกล้ขอให้เอิ้นสั่งไกล (บ.). -
หวั่นไหว
แปลว่า : สั่นสะเทือน โอนเอน ครั่นคร้าน อย่างว่า เขาทอดถ้อยเลยลั่นสะบูหลวง แซวแซวจัดหอกตาวแกมด้าง ผัดแต่พื้นธรณีไหวหวั่น เขาลั่นฆ้องเตินย้ายป่าวพล (ฮุ่ง). -
หวา
แปลว่า : เป็นคำประกอบท้ายคำถาม เช่น ไปไสหวา เฮ้ดอิหยังหวา. -
หว่า
แปลว่า : ชื่อปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง สีขาวปนสีฟ้า ตัวเหมือนปลาตอง(ปลากราย)แต่ใหญ่กว่า เรียก ปลาหว่า. -
หว่า
แปลว่า : แตก ทะลุ ตกใจ อย่างว่า เสียงนันเพี้ยงลมนองฟ้าหว่า แย้ตุ่มเก้ากือฮ้อยฮาบมา (ฮุ่ง) ปืนฟั่นฟื้นฟ้าหว่าไอยะรา (กาไก) จาระจาเข้มคำฟุนซึกซาก ภูวนาถน้อยใจวิ่นหว่ากลัว (สังข์). -
หว่าง
แปลว่า : ระหว่าง ส่วน ช่อง อย่างว่า สะพาดช้างสารใหญ่กระดิ่งนัน เนืองแพนจัดหมู่หาญหัวหน้า เห็งพันพร้อมเพ็งผายเยียเพื่อน แต่นั้นกลายกีบก้ำดงหว้าหว่างพาย (ฮุ่ง) อันที่ทวนทางเท้ากุมภัณฑ์ภูวนาถ อินทร์ให้เว้นหว่างน้ำทางเบื่องบ่มี พี่เอย (สังข์). -
หว่าน
แปลว่า : โปรย ทำให้กระจาย เช่น หว่านหมากกาละพฤกษ์ หว่านของทาน อย่างว่า ฟังยินซว่าซว่าก้องพลพวกสาธุการ เขาก็ผายเงินคำหว่านทานเทให้ คนกวมกุ้มกวนกันชิงยาด ลางพ่องซิ่นเขินเนื้อเปล่าแปน (สังข์). -
หว้านประดง
แปลว่า : ว่านชนิดหนึ่ง