ภาษาอีสานหมวด "ห" 651 - 660 จาก 1363
-
หุยหอด
แปลว่า : อาลัย รัก อย่างว่า เมื่อนั้นป้าแม่ไห้หุยหอดอาลัย เจ้าแม่ไปยาเหิงเที่ยวคืนหาห้อง อันที่ไพรขวางกว้างศัตรูมารมีมาก แสนส่ำช้างธรเถ้าเผดผี (สังข์). -
หุยฮุ่ง
แปลว่า : คิดถึง ระลึกถึง อย่างว่า ประดับส่ำถ้อยสาวสั่งแถลงนาง นางก็ขานคำถวินขอบใจเจืองเจ้า ก็ย่อมคนิงเถิงน้องนงปรางหุยฮุ่ง อั้วค่าผู้ที่เหง้าถามฮ่างการเมือง (ฮุ่ง). -
หู
แปลว่า : อวัยวะของคนหรือสัตว์สำหรับฟังเสียง เรียก หู เช่น หูคน หูช้าง หูม้า หูหมา อย่างว่า ฟังด้วยหูแล้วให้ดูด้วยตา ดูด้วยตาแล้วให้พิจารณาด้วยใจ ฮู้แล้วอย่าเถิง (เสียว). -
หูเมือง
แปลว่า : ราชทูต ราชทูตถือว่าเป็นหูเมือง เพราะราชทูตไปประจำอยู่ประเทศอื่น เมื่อประเทศนั้นมีเรื่องอะไรก็ส่งข่าวมาให้ประเทศของตนทราบ เท่ากับว่ามีหูอยู่ทั่วไป. -
หูก
แปลว่า : เครื่องทอผ้า เรียก หูก. -
หูด
แปลว่า : ชันโรง ขี้สูด ก็ว่า. -
หูด
แปลว่า : มะกรูด ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งผลคล้ายมะนาว แต่ใหญ่กว่า มี ๒ ชนิด คือ ชนิดที่เป็นกะตูดกะตีด (ขรุขระ) และชนิดเกลี้ยง ชนิดขรุขระมีรสเปรี้ยว ชนิดเกลี้ยงมีรสหวาน อย่างว่า มีทังหมากหูดเกี้ยงเดียระดาษของหวาน (ขุนทึง). -
หูฮา
แปลว่า : หมอดู เรียก หมอหูฮา เอาสระอูที่หู เป็นโอ อ่านว่า โห เอา ฮ สระอาเป็น ร อ่านว่า รา โหรา แปลว่าโหรคือหมอดู. -
หูฮาศาสตร์
แปลว่า : ตำราว่าด้วยวิชาการดูหมอ. -
เหก
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง เรียก นกเหก นกเหิบ ก็ว่า วันนี้เฮาจักพรากเพื่อนพร้อมเมือสู่เป็งจาล ก่อนแล้ว ทังปวงสูอยู่ยืนยาเศร้า มยุราเค้าประหิดเหียนหงส์เหก ตะลุมไก่กุ้มกาน้ำเจ่าจอง (สังข์) แม้นว่าสัพพะสิ่งช้างม้ามิ่งในนคร ก็บ่กินเกียงหยุดอยู่ซงสลอนพร้อม กับทังเนื้อนกเลี้ยงประหิดเหียนหงส์เหิบ ขัวข่อขุ้มกะทากี้ก่างตอง (สังข์).