ภาษาอีสานหมวด "ห" 701 - 710 จาก 1363
-
เหยอ
แปลว่า : ยุ่ง เหยิง ผมที่ยุ่ง เรียก เหยอ อย่างว่า ผมเกษเกล้าเหยอหยุ้งเกลือกฝอย (ขุนทึง). -
เหยาะ
แปลว่า : เติมลงไปแต่น้อยให้พอดีแก่ความต้องการ เรียก เหยาะ เช่น เหยาะมากพริกแลกเกลือ เหยาะหมากเขือแลกเข้าเหยาะเข้าเหม้าแลกยา. -
เหยาะแหยะ
แปลว่า : ไม่จริงไม่จัง เช่น ทำอะไรไม่จริงไม่จัง เรียก เฮ็ดเหยาะแหยะ. -
เหยิง
แปลว่า : หวี สาง หวีผมสางผม เรียก เหยิงผม อย่างว่า หมอม่วนฮู้ต้านตอบเทพี ทูลเกงญากล่าวกลอนกลอยน้อม นารีเหน้าเหยิงผมผายเกษ เนานั่งล้อมเทียมข้างบอกแยง (ฮุ่ง). -
เหยียด
แปลว่า : ทำสิ่งที่งอให้ตรง เช่น เหยียดแข้ง เหยียดขา ลบออกเรียก เหยียด เช่น เหยียดนพเป็นเอก คือเอา ๘ ลบ ๑๐ เหลือ ๑ ดูถูกเรียก เหยียด เช่น ดูหมิ่น ดูถูก เหยียดชาติ ชั้นวรรณะ. -
เหยียบ
แปลว่า : วางเท้าลงไปบนสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เรียก เหยียบ เช่น เหยียบแข้งเหยียบขา ทำการล่วงเกินให้เกิดความเสียหายเรียก เหยียบย่ำ เหยียบเท้าลงในโคลนเพื่อล่อเอาปลา เรียก เหยียบฮอย อย่างว่า ตีนช้างเหยียบปากนก (ภาษิต). -
เหยื่อ
แปลว่า : อาหารชนิดเดียวกัน ถ้าคนกิน เรียก อาหาร สัตว์กินเรียก เหยื่อ อย่างว่า นับแต่เจ้าจากไว้วางเหยื่ออาหาร ทังมวลเมิลอยู่ตรอมตนเศร้า เขาก็ทรงสลอนค้างคาคอนคองราช ก็บ่กินเหยื่อหญ้าคอยเยี้ยมอยู่เหงา (สังข์). -
เหยื่อ
แปลว่า : เศษสิ่งของที่ทิ้งแล้ว เรียก เหยื่อ หยังเหยื่อ หยักเหยื่อ เหยื่องเหยื่อ ก็ว่า หยังเหยื่อเข้าตาโตเอาออกบ่ได้ ให้ผู้อื่นเอาออกให้ (บ.). -
เหล่
แปลว่า : เขมาก ตาที่เขมาก เรียก ตาเหล่. -
เหล็กกล้า
แปลว่า : เหล็กที่ชุบให้กล้า เช่น เหล็กที่ทำมีดโกนผม มีดโกนหนวด.