ภาษาอีสานหมวด "ห" 811 - 820 จาก 1363
-
แหวน
แปลว่า : เครื่องประดับสำหรับสวมนิ้วมือทำด้วยเงิน ทองแดง ทองเหลือง ทองคำ เรียก แหวน อย่างว่า แหวนดีย้อนหัว ผัวดีย้อนเมีย (ภาษิต) สิ่งที่เป็นเหมือนแหวน (วงกลม) ใช้ในกิจการต่างๆ เรียก แหวน. -
แหว้น
แปลว่า : มาตราเงินอย่างหนึ่งที่ใช้ในประเทศลาวสมัยโบราณ สิบแหว้นเท่ากับร้อยเบี้ย. -
แหว้น
แปลว่า : เฉือน ตัด เช่น มะม่วงสุกมีบางจุดเสียเพราะเน่ากินไม่ได้ จุดที่เสียต้องใช้มีดเฉือนออก ที่ที่เฉือนออก เรียก แหว้น. -
แห้วหมู
แปลว่า : ชื่อหญ้าชนิดหนึ่ง มีหัวเหมือนแห้ว แต่หัวเล็ก เกิดตามลานบ้านและที่ชุ่ม หมูชอบกิน เรียก หญ้าแห้วหมู. -
แหวะ
แปลว่า : ชำแหละ ชำแหละท้องปลา เรียก แหวะท้องปลา ผ่าท้องปลา เรียก แหวะท้องปลา. -
โห่
แปลว่า : เสียงที่เปล่งออกมาเช่นนั้น เช่น เสียงคนจำนวนมากเดินขบวนโห่ร้องไป อย่างว่า บางพ่องขับแข่งฟ้อนเยียวหยอกใสใย ทมทมเสียงโห่ปุนไปหน้า กับทังปุริโสเชื้อเสวยเชยชมม่วน ก็ไป เขาหากฮู้ชมเถ้าทั่วเมือง (สังข์). -
โห่
แปลว่า : ร้อง อีเก้งร้อง เรียก ฟานโห่. -
โห่
แปลว่า : ล่า จับ ไปล่ากวาง เรียก ไปโห่กวาง ไปล่าอีเก้ง เรียก ไปโห่ฟาน. -
โห้
แปลว่า : เฮโลไปมา เฮโลไปมาเรียก โห้ โห้ไปโห้มา ก็ว่า. -
โหด
แปลว่า : ชั่ว ร้าย อย่างว่า เมื่อนั้นหีนะโหดท้าวธรงอาชญ์ขานไข เทื่อนี้ลูกจักเชิญแสนสัตว์ซู่คณาเนืองเต้า เชิญทังนาเคนทร์ช้างเสือสางมหิงส์แฮด งัวเถื่อนล้านกระทิงเถ้าหมู่เมย (สังข์) สูนี้ยักษ์บาปฮ้ายหีนะโหดอาธรรม (กาไก).