ภาษาอีสานหมวด "ฮ" 431 - 440 จาก 661
-
แฮม
แปลว่า : ค้าง เช่น ค้างคืน เรียก แฮมคืน ค้างวัน เรียก แฮมวัน อย่างว่า จักให้แล้วประโยชน์เจ้ามีเที่ยงทุกประการ เมื่อนั้นภูมีชมชื่นใจจาต้าน บัดนี้องค์กูแก้วไกลเฮือนแฮมป่า พ่อเบิกเว้นนครกว้างพรากพงศ์ (สังข์) เมื่อนั้นค่าวค่าวแส้ชะค้อมเลยล่วงดงงวน แสนดอยดงระดาดบังเขาขั้น เคียดที่มาไกลชู้ฮามเฮียมแฮมป่า เมิลช่องชั้นมัวไม้มืดผอม (ฮุ่ง). -
แฮม
แปลว่า : ห่างไกล อย่างว่า ฝืนฝากชู้ประชิดพ่างพิงสมร ยามเมื่อยินกระสันอวนอั่งองค์เอาเกื้อ ดั่งนั้นฮามฮนฮ้อนกระหายวอนแวนสว่าง เบื้องฝ่ายน้องแฮมเฮื้อฮอดทวง (ฮุ่ง). -
แฮ้ว
แปลว่า : บ่วงแร้ว เครื่องสำหรับดักสัตว์ชนิดหนึ่ง มีบ่วงติดกับปลายไม้ เอาโคนปักไว้ที่ดิน เรียก แฮ้ว อย่างว่า เป็นดั่งห้างแฮ้วถืกตีนสาร แลนอ พลายสารชักเชือกแฮ้ว เบ่านานขาดเป็นบั้น แคล้วแคล้วกล่าวคำเมือ (ฮุ่ง). -
แฮะ
แปลว่า : เฉียด ใกล้ ชิด เช่น เดินเฉียด เรียก ย่างแฮะ นั่งใกล้ เรียก นั่งแฮะ ยืนชิดกัน เรียก ยืนแฮะ. -
โฮ
แปลว่า : ร้องเสียงดัง เรียก โฮ อย่างว่า แต่นั้นควาญปินช้างเฮวฮีบชำเชย ทังปวงนันคื่นเค็งคุงฟ้า ผงธุลีฟ้งเมือบนบดมืด ช้างและม้าโฮฮ้องโห่สะเทือน (ฮุ่ง). -
โฮโฮ
แปลว่า : เสียงร้องดังติดกัน อย่างว่า โฮโฮแมนล่วงชูชิงปล้น ชาวดอยฮ้องเต็มนาซว่าซว่า ทุกปากท้นพลค้านโคบคืน (ฮุ่ง). -
โฮ่
แปลว่า : โห่ร้อง อย่างว่า ทุกข์ที่ข้าเขาขาบกรสลอน เค็งเค็งเสียงโฮ่นันเนืองไห้ สองกษัตริย์อุ้มเอาศรีสามอ่อน ทวายแผ่นผ้าโลมตุ้มค่อยลง (สังข์). -
โฮ่
แปลว่า : ขับ ไล่ ไปไล่เนื้อ เรียก ไปโฮ่เนื้อ ไปไล่กวาง เรียก ไปโฮ่กวาง ไปไล่ฟาน เรียก ไปโฮ่ฟาน. -
โฮ่ฮ้อง
แปลว่า : โห่ร้อง อย่างว่า เสียงโฮ่ฮ้องคือฟ้าลั่นเนือง (สังข์). -
โฮง
แปลว่า : โรง เรือนเป็นที่อยู่ของเจ้าเมือง เรียก โฮง ถ้าคนธรรมดาสามัญอยู่เรียก เฮือน อย่างว่า พระบาทท้าวทรงที่นครปะกัน เงินคำมุนมั่งเมืองนองเต้า คนพลันขึ้นโฮงทองทูลยี่ ช้างเฮ่งม้ามวงเค้าคั่งเมือง (ฮุ่ง) คุดอยู่ไม้ยังได้ใส่พานคำ นอนิลยังอยู่โฮงเทียมท้าว (กลอน).