ภาษาอีสานมาใหม่ 6618 - 6627 จาก 17431
-
ฮ้วม
แปลว่า : รวน อาหารมีปลาหรือเนื้อที่ต้มให้สุกแล้วเก็บไว้ เมื่อต้องการก็เอามาปรุงเป็นอาหาร เรียก -
ฮ่วนฮ่วน
แปลว่า : เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงฟ้าร้อง ดังฮ่วนฮ่วน ฮว่านฮว่าน ก็ว่า อย่างว่า พอเมื่อฮ่วนฮ่วนฟ้าฮ้องเฮ่งระดูฝน พุ้นเยอ เจืองหาญจุติจากดาวดึงส์ฟ้า เอาปฏิสนธิเข้าถืกภาร์คัพภะวีก ท้าวใหญ่หน้าในท้องแม่ตน (ฮุ่ง). ฟังยินฮ่วนฮ่วนฟ้าฮ้องเง่าระงมฝน พุ้นเยอ วาโยเผลียงล่วงควันคุงด้าว พิชสลาเสี้ยวแสนกอกางกีบ ระดูพีชพร้อมเพ็งถ้วนเถื่อนแถว มานั้น (สังข์) ฮ่วนฮ่วนฟ้าเตินลูกเมือแมน (กา). -
ฮวนฮวน
แปลว่า : แสงตะวันเข้ม เรียก แดงฮวานฮวาน อย่างว่า พุ่งพุ่งเหลื้อมไหลหลั่งหลายสี ผ่อเห็นฮวานฮวานวันชั่วแลงลงค้อย เฮือนหลวงเบื้องบูรพาดูอาจ นาคคาดเกี้ยวทุงสร้อยใส่หาง (ฮุ่ง) แสงสีของปราสาท อย่างว่า เมื่อนั้นสีแถลงถ้อยประดับป่าวไปเปือง ยนยนแยงอาฮามราชสิงหาญกว้าง ผ่อเห็นฮวานฮวานห้องหอปรางค์ท้าวใหญ่ พุ้นเยอ วันวู่ซ้ำแสงเข้มดั่งไฟ (สังข์). -
ฮ่วน
แปลว่า : รวน เสีย เรียกไข่ที่ฟักไม่เป็นตัวว่า ไข่ฮ่วน ถ้าเสียถึงกับกินไม่ได้ เรียก ไข่เน่า. -
ฮวน
แปลว่า : ชื่อไม้ชนิดหนึ่ง ดอกสีขาว กลิ่นหอม เรียก ดอกอาฮวน อะฮวน ฮวน ก็ว่า อย่างว่า มุยเหมือดเปล้าเฮืองเฮื่อฮังฮวน ดำดวนหอมเมื่อแลงลมต้อง กงสถานพร้อมเกียงลมเลียนตาด บานแบ่งต้นแคค้อมแค่ผา (สังข์) เล็งเห็นชะลอนพร้อมฮังฮวนเฮืองดอก วันวิ่งสร้อยสูญไม้เมื่อแลง (ฮุ่ง). -
ฮ่วงโฮย
แปลว่า : ร่วงโรยร่วง หล่น อย่างว่า ทังดอกก้ายแดงอ่อนเหลือหลาย ก็มี กาสะทึงทังดอกกลมแกมพั้ว อันหนึ่งขุมฟูมเฟื้อเฝือนางในราช เกล้ากลิ่นกลั้วสูญเอื้อฮ่วงโฮย (ฮุ่ง). -
ฮวงเฮ้า
แปลว่า : ตลบ อบอวล ดอกไม้ที่หอมตลบอบอวนไปตามลม เรียก หอมฮ่วงเฮ้า อย่างว่า แต่นั้นเสเนศท้าวทวายทอดสรงตาม บัวนางประดับหลั่งเติมตามข้า เซ็นเซ็นน้ำคันธเสนฮวายฮวาด หอมฮ่วงเฮ้าโดยเท้าทั่วปรางค์ (สังข์) หอมฮ่วงเฮ้าคันธชาติกฤษณา ปุนดั่งเนาในปรางค์แม่โฮยฮมให้ เทื่อนี้ไกลกษัตรีย์แก้วเดินเห็นหลายหลาก แม่อยู่บ้านฮอยไห้ฮุ่งหา แลนอ (สังข์). -
ฮวงฮัง
แปลว่า : รวงรัง รัง ที่อยู่อาศัยของไก่ เรียก ฮังไก่ ของนกเรียก ฮังนก ของหนูเรียก ฮังหนู ฮัง ฮวงฮัง ก็ว่า อย่างว่า ใกล้ฮุ่งเค้าชะนีค่อนขานเสียง เจียจรคืนคอบฮังเฮืองแจ้ง ทังปวงพร้อมทอครัวครบหาบ เตินเพื่อนเผี้ยนงายแล้วเล่าไป (สังข์). -
ฮ่วง
แปลว่า : ร่วง หลุด หล่น ใบไม้หรือดอกไม้ที่เหี่ยวแห้งแล้วร่วงหล่นลงมา เรียก ใบไม้ฮ่วง ดอกไม้ฮ่วง อย่างว่า เมื่อนั้นฮว่านฮว่านฟ้าฮ้องฮ่ำฮวายเสียง ทุกไทชมชื่นระดูเดือนตั้ง ดีแก่ลมเผลียงไม้ใบปิวเปื้องฮ่วง โพยมเมฆตั้งตาวันไว้เมื่อหนาว (ฮุ่ง) ก็หากดูเลิศล้ำคือดั่งสวนสวรรค์ นานามีมากมายหลายต้น หอมตลบฟ้งคันธเสนฮสฮ่วง เดือนสี่ตั้งระดูได้ฮอดเพ็ง (สังข์). -
ฮวง
แปลว่า : รวง พวง ช่อ เม็ดข้าวเปลือกที่ติดอยู่กับต้น เรียก ฮวงเข้า รวงผึ้งที่ติดกันเป็นแผ่น เรียก ฮวงเผิ้ง ไม้ไผ่ที่เหลากลมๆ แล้วสอดเข้าไป ถ้าสอดเข้าตระกร้า เรียก ฮวงกะต่า สอดเข้ากะออมตักน้ำ เรียก ฮวงคุ.