ภาษาอีสานทั้งหมด 8751 - 8760 จาก 17431
-
วัง
แปลว่า : ที่อยู่ของเจ้านาย เรียก วัง อย่างว่า ดีท่อความเฮืองเท้าเทวีพระแม่ ในข่วงคุ้มวังกว้างกล่าวนัน (สังข์) แต่นั้นเขาก็ลุกพรากท้าวเลยเลิกทังอาย ผันลวาฝืนออกเวียงวังกว้าง กลายหนห้องหอสูงอั้วค่า เหลียวผ่อเจ้าแพงล้านแต่ไกล (ฮุ่ง). -
วัง
แปลว่า : บริเวณน้ำลึก เรียก วัง อย่างว่า แม้งหนึ่งเถิงที่ห้วยเหวตาดครำหลวง วังยาวทบทั่งหีนเหวก้อน พะลานเพียงพื้นคนเคยพักเพิ่ง ที่นั้นเขาก่อกว้านประถมเถ้าชั่วลาง (สังข์). -
วั่งวอน
แปลว่า : วังเวงใจ อย่างว่า มัดแม่งถ้อยใจน้อยวั่งวอน (สังข์) ฮุ่งค่ำเช้าใจวั่งวอนกระสัน (สังข์). -
วั่งเว
แปลว่า : ลังเล รู้สึกห่วงหน้าพะวงหลังเรียก วั่งเว อย่างว่า อย่าให้เขินที่ช้อนหลังหน้าวั่งเว (กาไก) กระวนกระวายใจ เรียก วังเว อย่างว่า แม่น้ำกว้างต่อกว้างคาค้างวั่งเว (กาไก). -
วัณนุรา
แปลว่า : ชื่อยักษ์ตนหนึ่ง เป็นพี่ชายของยักษ์กุมภัณฑ์ อย่างว่า เมื่อนั้นวัณนุราค้ำกลอนเก่ามาคนิง เล็งโยธาพวกพลบางข้าง โฮมความให้ตีเทียนเหล้มหมื่น กองโกฎิแก้วคำเข้มแข่งผิว (สังข์). -
วัด
แปลว่า : ที่อยู่ของนักบวช เรียก วัด อย่างว่า เบิ่งวัดให้เบิ่งฐาน เบิ่งสมภารให้เบิ่งจัวน้อย (ภาษิต) วัดในพระพุทธศาสนาของประเทศไทย มีวัดราษฎร์และวัดหลวง วัดที่ราษฏรบริจาคทรัพย์ส้างขึ้นเรียก วัดราษฎร์ วัดที่พระเจ้าแผ่นดินสร้างหรือให้เจ้านายสร้างขึ้นเรียกว่า วัดหลวง หรือเป็นวัดราษฎร์มาก่อนแต่ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าให้เป็นวัดหลวง. -
วันกาลกิณีหลวง
แปลว่า : วันสำหรับดูว่าขึ้นหรือแรมกี่ค่ำกาลกิณีหลวงตกที่ไหน ถ้าตกอะไรท่านห้ามทำสิ่งนั้น . -
วันข้างขึ้น
แปลว่า : วันที่พระจันทร์เริ่มสว่างไปจนถึงพระจันทร์เต็มดวง คือวันขึ้น ๑ ค่ำ ถึงขึ้น ๑๕ ค่ำ เรียก วันข้างขึ้น. -
วันข้างแฮม
แปลว่า : วันที่พระจันทร์เริ่มอับแสงไปจนถึงวันพระจันทร์ดับ คือวันแรม ๑ ค่ำ ถึงแรม ๑๔ หรือ ๑๕ ค่ำ เรียก วันข้างแฮม. -
วันเขียว
แปลว่า : แมลงวันหัวเขียว เรียก แมงวันเขียว อย่างว่า แมงวันเขียวตายย้อนขี้ สาวผู้ดีตายย้อนอ่ง (ภาษิต) กูจักนีรมิตให้เป็นฮูปวันเขียว บินไปตอมล่ำแลสถานน้อง คันแม่นตาเห็นแล้วนางนอนคักแน่ กูจักลักลอบดั้นเอาน้องบ่สง (สังข์).