ภาษาอีสานหมวด "ก" 641 - 650 จาก 1872
-
กล่าวขวัญ
แปลว่า : นินทา, ติเตียน การพูดติเขา เรียก กล่าวขวัญ เว้าขวัญ เว้าพื้น ทานขวัญ ก็ว่า . -
กล่าวพื้น
แปลว่า : การเล่าเรื่องเก่าเกี่ยวกับภูมิศาสตร์หรือประวัติศาสตร์และเหตุการณ์บ้านเมืองที่หมุนเวียนเปลี่ยนไป เรียกกล่าวพื้น อย่างว่า บัดนี้จักกล่าวพื้นท้าวใหญ่เจืองหาญ สมภารเพ็งไพร่พลยอย้อง ปางนั้นจอมทำเปืองสร้างสวนตาลเป็นใหญ่ เซ็งซ่าย้องเมืองท้าวซู่ซุม (ฮุ่ง). -
กล่าวโอม
แปลว่า : สู่ขอ การสู่ขอหญิงมาเป็นภรรยา เรียก กล่าวโอม อย่างว่า ญิงใดป้งแค่งส้วยคิ้วก่องกวมตา หัวนมมีปานดำแม่นญิงมีบุญแท้ ชายใดโอมเอาได้เป็นเมียโชคใหญ่ ดีประเสริฐแท้เมือหน้าฮุ่งเฮือง (คำสอน). -
กลิ้ง
แปลว่า : พลิก, หมุน เช่น กลิ้งครก กลิ้งสาก กลิ้งขอน เรียก กลิ้ง อย่างว่า โต๋ต่งโต๋นารีโต่งโต้น โต๋ต่งโต้นผู้สาวขี้งอยโพนก้อนขี้กลิ้งผู้สาวสิ้งตานำ หักไม้แก้งแม่นไม้หนามคอม หนามคอมเกาะเต้นเดาะเต้นด่อง (กลอน). -
กลิ้งกลางดง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้เถาชนิดหนึ่งคล้ายหัวกลอย เกิดตามป่าโปร่ง ใช้หัวทำยาได้ เรียก กลิ้งกลางดง. -
กลิ้งกลางดง
แปลว่า : ชื่อปริศนาข้อหนึ่ง ซึ่งคนโบราณผูกขึ้นถาม ใครตอบได้ก็ถือว่าเป็นคนเฉลียวฉลาด การถามตอบเป็นปริศนานี้ คนโบราณอีสานถือเป็นกรณียกิจ อย่างว่า กลิ้งกลางดง จงกงกลางเหล่า เอ้าเพ้ากลางเฮือน เด๋เด้งกลางชาน สูว่าแม่นหยัง (ปัญหา) -
กลิงค์
แปลว่า : แขกดำ เรียกชาวอินเดียจำพวกหนึ่ง ซึ่งอยู่ในแคว้นกลิงคราษฎร์ เป็น เชื้อสายตาชูชก -
กลิงคราษฎร์
แปลว่า : ชื่อเมืองในประเทศอินเดียใกล้บ้านเกิดของชูชก อย่างว่า มันนั้นบ้านอยู่ใกล้กลิงคราษฎร์ธานี วันคืนจรคั่วขอชาวบ้าน เริงเริงได้โฮมกองเก็บฝาก สี่ฮ้อนถ้วยโฮมไว้ฝากสหาย (เวส-กลอน). -
กลิ่น
แปลว่า : สิ่งที่รู้ได้ด้วยจมูกเรียก กลิ่น เช่น กลิ่นหอม กลิ่นเหม็น อย่างว่า บาก็พาเพียรข้ามเขาเขียวห้วยตาด ฝูงหมู่ไม้บานค้อมแค่ผา ภูธรท้าวทวยดูดดมกลิ่น จิตฮ่ำฮ้อนเถิงไท้ที่ยำ (สังข์). -
กลี
แปลว่า : โทษ, สิ่งร้าย เช่น โรคห่ากินสัตว์เลี้ยง มีวัวควายเป็ดไก่ เรียก กลีบ้าน กลีเมือง.