ภาษาอีสานหมวด "ค" 181 - 190 จาก 975
-
ครูด
แปลว่า : ถู สี เอามือถูที่หน้าอกเรียก ครูดอก คูดทวง ก็ว่า อย่างว่า นางฮ่ำไห้ดิ้นดั่นดอมผัว กุมภัณฑ์เห็นเคียดเค็มคึงกล้า พิษถือบ้าสูญใจเชือบสว่าง มันแกว่งก้าวมือค้นคูดทวง (สังข์). -
ครูบา
แปลว่า : ผู้สอน ผู้อบรม ผู้สอนทั้งความรู้และอบรมให้มีอาจาระมารยาทที่ดีงาม เรียก ครูบา. -
คลอก
แปลว่า : เขย่า ทำให้โยก สะเทือน อย่างว่า ฟ้ามืดเท้าดงขาดไควคลอน. -
คลอง
แปลว่า : รอยตีน เรียก คลองตีน รอยมือ เรียก คลองมือ ทางน้ำไหลเรียก คลองน้ำ ทางคนเดินเรียก คลองคน อย่างว่า เมื่อนั้นพระบาทเจ้าทวนพี่เสด็จไป ตามคลองสังข์ด่วนคนเดินฮ้อน หลิงเห็นพรายพรายน้ำพระคุงคายาวย่าน สังข์สอดเท้าทันหั้นอยู่คอย (สังข์). -
คล้อง
แปลว่า : ผูก มัด พัน เอาผ้าพันคอเรียก คล้องคอ เอาเชือกผูกช้างเรียก คล้องช้าง อย่างว่า แหนงสู้เคียนคอขึ้นโตนตายแล้วชาติ จักอยู่ได้เป็นน้อยเพื่อนหยัน (สังข์). -
คลอน
แปลว่า : โยก โคลง ไหว ฟันโยกเรียก แข้วคลอน แข้วไคว ไควคลอน ก็ว่า อย่างว่า หมู่หนึ่งฮู้แป่ม้างพะลานท่าวไควคลอน เลาลมหลวงออกดังสองก้ำ เค็งเค็งท้อนธุลีแดนดับโลก ขันแป่ม้างตางเจ้าฝ่ายขวา (สังข์). -
คล้อย
แปลว่า : ต่ำ ลาด พื้นที่ที่สูงแล้วลาดต่ำลงไปเรียก พื้นคล้อย ค้อย ต่ำ ก็ว่า อย่างว่า หลิงตาดห้วยมีฮ่อมผาหอม ภูพะนังสูงช่องชันเป็นชั้น ผ่อเห็นอินทนิลหญ้าเขียวฮมเฮืองฮ่ม พุ้นเยอ พื้นฮาบเกลี้ยงมีค้อยชั่วคอย (สังข์). -
คล้อย
แปลว่า : เอียงไป ตะวันเดินลงเรียก ตะวันคล้อย ค้อย ค้าย ว้าย ก็ว่า อย่างว่า ผ่อเห็นวันเฮื่อเข้มไขทีปบัวระพา พุ้นเยอ ฉายายลล่วงลงคลาคล้อย (สังข์). -
คล้อย
แปลว่า : เลว ทราม อย่างว่า ต้านแม่นถ้อยพอหู ออระชอนใจต่ำคล้อย คำน้อยใผบ่เห็น (ฮุ่ง). -
คลัง
แปลว่า : สถานที่เก็บทรัพย์สมบุติของหลวง เรียก พระคลัง อย่างว่า ปีเดือนถวายเทียนทองดั่งพระคลังคำล้าน (สังข์).