ภาษาอีสานหมวด "ต" 111 - 120 จาก 779
-
ต้อง
แปลว่า : สิง คนที่ถูกผีสิง เรียก ต้องผี ถูกเทวดาสิงเรียก ต้องเทวดา ถูกผีไร่ ผีนา ผีป่า ผีดง ผีโพรง ผีพรายสิง เรียก ต้องผี. -
ต้อง
แปลว่า : ประสบ พบ เห็น คนที่ถูกโรคภัยไข้เจ็บ เรียก ต้องโพย อย่างว่า ก็บ่มีโพยต้องในตนหนักหน่วง (กา). -
ต่องต้อน
แปลว่า : ลักษณะของสิ่งของเล็กๆ ห้อยอยู่เรียก ห้อยต่องต้อน ถ้าสิ่งใหญ่เรียก ห้อยโต่งโต้น. -
ตองตอย
แปลว่า : ยากไร้ เช่น คนยากไร้ เสื้อผ้าจะนุ่งก็ต้องเย็บติดกันเหมือนธงหาง อย่างว่า ตองตอยผ้าผืนเดียวฮ้อยขาด เหน็บเตี่ยวนั้นแล้วเหน็บเตี่ยวนี้ เหมิดมื้อค่ำดาย (กลอน). -
ต่องแต่ง
แปลว่า : สิ่งของเล็กๆ ที่ห้อยแกว่งไปมาเรียก ห้อยต่องแต่ง ถ้าของใหญ่เรียก ห้อยโต่งเต่ง. -
ตองทึง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ใบใหญ่เรียก ใบตองทึง อย่างว่า นางคราญค้นเอาลูกทังฮวาย ฮองตองทึงห่อโยนยอให้ เทืองทวยอุ้มเอาเมือเมืองเก่า แม่บ่เลี้ยงบายถิ้มหน่ายหนี (สังข์). -
ต่องย่อง
แปลว่า : งาม ระหง คนที่มีรูปร่างเล็กสูงสง่าเรียก งามต่องย่อง. -
ต่องแล่ง
แปลว่า : ลักษณะของสิ่งที่เล็กที่หย่อนยาน เรียก ต่องแล่ง ถ้าขนาดใหญ่เรียก โต่งเล่ง. -
ตองหมอง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ขนาดเล็กชนิดหนึ่ง ใบสีหม่น เรียก ต้นตองหมอง. -
ต้องหล้อง
แปลว่า : หลุมหรือบ่อเล็กๆ มีลักษณะตื้น เรียก หม้องต้องหล้อง ถ้าหลุมใหญ่และลึก เรียก หม้องโต้งโล้ง.