ภาษาอีสานหมวด "ย" 51 - 60 จาก 408
-
ยัง
แปลว่า : ยัง ไม่สำเร็จ ไม่ตลอด เหลือ เช่น ยังบ่ไป ยังบ่มา ยังบ่เฮ็ด. -
ยั่ง
แปลว่า : ตลอด ทั้งสิ้น เช่น ฝนตกตลอดคืน เรียก ฝนตกยั่งคืน นอนหลับตลอดวัน เรียก นอนยั่งมื้อ อย่างว่า บาบ่าวท้าวชมน้อยยั่งคืน (โสวัจ). -
ยั้ง
แปลว่า : หยุดไว้ พักอยู่อย่างว่า บาก็พักเมื่อยยั้งยามหนึ่งเดินไป ธรงตนเลยล่วงตามตนน้อง หลิงผาด้าวดอยขวางเขามาศ คือฮูปช้างทยานล้ำล่วงโขลง (สังข์). -
ยั่งยั่ง
แปลว่า : หยด ย้อย ไหล อย่างว่า สองก็ยั่งยั่งย้อยฮำราชอุณหกะ ภูมีเมิลมุ่งดูดาถ้วน พระก็มีคำเท้าอัยโกมหาเอก สูค่อยค้ำพลถ้าส่ำราญ แด่รือ (สังข์) ยั่งยั่งน้ำย้อยเนตรนองไหล ยินอาฮมณ์ดั่งปานเป็นบ้า ดูดั่งฮามเฮือนแก้วกูไกลกินโศก เวรนี้พระพี่คึดเพื่อหน้าคนิงไว้แว่นทวง. -
ยับยับ
แปลว่า : แสงแวบๆ ยิบๆ อย่างว่า เสียงพาดฆ้องเดิงเดิดกาละสับ ระงมนันยิ่งครางคุงฟ้า ยับยับเหลื้อมจามรไกวแกว่าง บานั่งฮ้านเทิงแท่นอิงหมอน (ฮุ่ง) หลิงเห็นยับยับเหลื้อมดาราแฝงพ่าง (ฮุ่ง). -
ยัวรยาตร
แปลว่า : เดินไป อย่างว่า เมื่อนั้นศิลป์ชัยท้าวจาสารชมชื่น เฮาจักไปแปรม้างมารต้องต่อมือ แท้แล้ว ค้อมว่าบาแถลงแล้วลาสารยัวรยาตร ช้างก็แหนแห่เจ้าจอมช้อยส่งไป (สังข์). -
ยัวรแย้ม
แปลว่า : สวยสด อย่างว่า ผิวโสดย้อยยังยิ่งพระแขไข ภูมีทรงโฉมสดฉลาดคมยัวระแย้ม เหมือนดั่งเทพาไล้ริจนานำฮูป พระก็เป็นหน้าท้าวเสมอฟ้าแทบอินทร์ (ฮุ่ง). -
ยัวระย้าย
แปลว่า : เดินไปมา อย่างว่า ยามเมื่อลีลาคือคู่หงส์ยัวระย้าย (ฮุ่ง). -
ยัวะ
แปลว่า : ตำหนักๆ เช่น ตำหมากส้มครกใหญ่ เรียก ยัวะหมากส้ม. -
ย่า
แปลว่า : ใช้เป็นคำห้าม ย่อมาจากอย่า อย่างว่า ยามเมื่อผัวโกรธกล้าเมียค่อยฟังสงัดอยู่เนอ ยามเมื่อเมียพวมฟุนผู้ผัวยาเตื้อง (หน้าผาก) ยาได้หึงหวงห้ามไปมาให้มีหมู่มีพี่น้องนำก้นกะอุ่นใจ ไปกับอ้ายนำทางชิได้ม่วน ฮอดฮ่มไม้ยังชิได้หยอกกัน (กลอน)