ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 1010 - 1019 จาก 2286

เพิ่นบ่เว้านำข่อย แปลว่า เขาไม่พูดกับฉัน

เจ้าบ่เว้านำข่อย ข่อยจะฮู้ได้จั่งใด๋ แปลว่า คุณไม่พูดกับฉัน ฉันจะรู้ได้ไง

เบี่ยงไปทางซ้ายอีกแหน่จั๊กหน่อย แปลว่า ขยับไปทางด้านซ้ายอีกสักนิดหน่อย

กูคือขิวมันแฮงแท้ ขิวว่าแม่นจี่เกิบ แปล่า กูหละเหม็นขี้หน้ามันจริงๆ เหม็นยังกับเปารองเท้า

ลูกพุใด๋สู คือ เป็นละตุโตนแท้ แปลว่า ลูกใครกันนะ ช่างหน้าสงสารจัง

อีหล่า เอาเข็มมาบ่งหนามให้แม่แหน่ แปลว่า อีหนูเอาเข็มมาบ่งหนามให้แม่หน่อย

หรือความหมายเดียวกันกับสุภาษิตที่ว่า หนามยอกเอาหนามบ่ง

แล่นบุป่าบุดง แปลว่า วิ่งฝ่าไปแบบไม่สนใจ

ขี่รถบุป่าบุดง แปลว่า ขับรถไปข้างหน้าโดยไม่สนว่าข้างหน้าจะมีอะไรกีดขวางหรือเปล่า

เจ้าคือเป็นหลายแถะ แปลว่า คุณนี่เป็นเอามากเกินไปแล้วนะ

เพิ่นเป็นหลายบ่หละ แปลว่า เขาเป็นอะไรมากหรือป่าว (พูดถึงบุคคลที่สาม สอบถามถึงอาการเจ็บป่วย

(คำเก่า)

ก้อยๆกั้กๆอยู่นั่นล่ะ สิไปกะบ่ไป 
แปลว่า ลีลาอยู่นั่นล่ะ จะไปก็ไม่ไป

เป็นจังซั่นกั๋ว
เคยอยู่มุกดาหารค่ะ
เห็นเขาใช้ท้ายประโยค