ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 1241 - 1250 จาก 2286

เอาโด้นฟืนมาให้แม่ดังไฟ แปลา เอาท่อนฟืนมาให้แม่ก่อไฟ

เป็นเด็กน้อยบ่ต้องรู้ไปซุอย่างซุแนวดอก แปลว่า เป็นเด็กไม่จำเป็นต้องรู้ไปทุกเรื่องหรอก

ข่อยไปก้านกบ ฮอดบ่พ้อกบ พ้อแต่ขี้กะตู่

หมายถึง

ไปส่องกบ ไม่เจอกบ เจอแต่คางคก

อ้ายเขียว : บักอ่างๆ มาเบิ่งเร็ว คันคาก โตใหญ่ คักแท้เว้ยย

คำแปล

พี่เขียว : ไอ้อ่างๆ มาดูเร็ว คางคกตัวใหญ่จริงๆ  

ตอนได๋ แปลว่า ตอนไหน เมื่อใด

มึงอย่าขี้แข่วหลาย แปลว่า มึงอย่าโม้ให้มากนัก

จังซั่นกะไปนำกันนี่ล่ะ แปลว่า ถ้าอย่างนั้นก็ไปด้วยกันทั้งหมดเลย (ตกลงกันไม่ได้ว่าใครจะไปบ้าง)

จังซั่นกะบ่ต้องมาเว่ากัน แปลว่า ถ้าอย่างนั้นก็เลิกพูดเลิกคุย ไม่ต้องมาคุยกัน (งอนหรือโมโห)

แลงนี้มีหมอลำขอข้าวอยู่เดิ่นบ้าน แปลว่า ค่ำนี้มีการแสดงหมอลำมาแสดงที่กลางหมู่บ้าน

กินให้มันเมา จนกว่าสิลืมเข้าได้ เซายามใด๋เฮาสิพาออกเหล้าดอกสหาย  แปลว่า  กินให้มันเมา จนกว่าจะลืมเขาได้ ลืมเขาได้ตอนไหนเราจะพาเลิกเหล้าหรอกเพื่อน

ผ่อไหญ่นั่นเพิ่นอยู่บ้านนี่มาตั่งแต่ตำอิดพุ้นหนะ 

แปลว่า
ตาคนนั้นท่านอยู่บ้านนี้มานานมากแล้ว

 ตำอิดตำก่อ บ่าวหน่อเพิ่นผู้ฮ้ายคือจังหยังนี่ แต่เดี๋ยวนี้เพิ่นผู้จบคือจังหยังนี่
แปลว่า
แต่ก่อนแต่ไร บ่าวหน่อคนี้ขี้เหล่มาก แต่ตอนนี้เขาดูดีมาเลยที่เดียว

หม่องตำอิด : สถานที่เริ่มเป็นครั้งแรก  เช่น หม่องตำอิดบ้านข่อยอยู่โขงเจียมแต่ว่าตอนนี้ข่อยย้ายมาอยู่พิมูลแล้ว

แล่นตีนเปิ่ม แปลว่า วิ่งด้วยเท้าเปล่า