ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 1601 - 1610 จาก 2286

ข้าวโป่ง เป็นขนมพื้นบ้านภาคอีสาน นิยมในฤดูหนาวหลังจากเกี่ยวข้าวแล้ว การทำเริ่มจากนำข้าวเหนียวที่นึ่งสุกแล้วไปตำด้วยครกมอง เมื่อละเอียดแล้วจะเอาใบตดหมูตดหมาหรือย่านพาโหมขยี้กับน้ำแล้วสลัดใส่ครก เพื่อให้ข้าวเหนียวจับตัวกันดี นำน้ำอ้อยโขลกแล้วตำผสมลงในครกจนเหนียวได้ที่ นำน้ำมันหมูทามือแล้วปั้นข้าวเหนียวเป็นก้อนผสมกับไข่แดง กดก้อนข้าวเหนียวที่ปั้นให้เป็นแผ่นบางๆ แล้ววางบนใบตองที่ทาน้ำมันหมูแล้ว ตากแดดให้แห้ง เมื่อจะรับประทานจึงเอามาปิ้งให้สุก

ชื่อพรรณไม้จำพวกหนึ่งมีหลายชนิด เช่น ประดงดำ ประดงแดง ประดงขอ ประดงงอ ประดงขาว ประดงเลือด ประดงเหลี่ยม ประดงเหล่านี้ใช้แก้โรคประดง.

แน้ เห็นอยู่เด้อ แปลว่า นั่นแน่ะ เห็นนะว่าทำอะไรอยู่

บาดได๋น้องมีผัวแล้ว แปลว่า ที่ไหนได้น้องมีผัวแล้ว

บาดได๋

ลุกขึ้นมา เช้าบ่ลุกสุกบ่ส่าย คือขี้คร้านแท้ แปลว่า ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้ ทำไมถึงได้ขี้เกียจขนาดนี้

ผ่าบักโมออก สีแดงจ่ายหว่าย เป็นตาแซ๊บ เป็นตาแซบ แปลว่า ผ่าแตงโมออก สีแดงแจ๋เลย น่ากินมากๆ

สาส่ำนี่ เขาอ่อยให้สื่อๆดอก แปลว่า แค่นี้เอง เขาอ่อนข้อให้เฉยๆหรอก

งามเอาเหลือ แปลว่า สวยมาก ๆ

ผะสางพ่อใหญ่มี แม่ใหญ่หวินข่อยเอง

เว้าแวะๆ ว่าแม่นลูกแม่ค้า แปลว่า พูดฉอดๆ ยังกะลูกแม่ค้า