ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 171 - 180 จาก 2286

คำว่า เว้า

เซาๆอย่าเว้าหลาย = หยุดๆอย่าพูดมาก

คำว่า ซอดแจ้ง

ไปเบิ่งหมอลำซอดแจ้ง

คำว่า หึ

หึ บางทีก็ออกเสียงยาวเป็น หื่อ ความหมายคือ "ไม่" ในภาษากลาง 

นาย ก : เจ้าสิไปนำข่อยบ่ (คุณจะไปกับฉันไหม)

นาย ข : หึ ๆ บ่ไปดอก เจ้าไปผู้เดียวโลด (ไม่ ๆ ไม่ไปหรอก คุณไปคนเดียวเถอะ)

หื่อ ๆ ข่อยบ่เอานำดอก (ไม่ ๆ ฉันไม่เอาด้วยหรอก)

เนื่องจากเป็นคำปฏิเสธ เวลาพูดว่าหึผู้พูดมักจะแสดงออกเป็นกิริยาท่าทางด้วย เช่น ส่ายหน้า เป็นต้น

คำว่า โข่โล่เข่เหล่

เห็ดปวกขึ้นโข่โล่เข่เหล่เต็มโพน

คำว่า แม่ใหญ่

ไปเอิ่นแม่ใหญ่มากินข้าว

คำว่า แข่น

ลาบงัวกินแบบแข่นๆ

คำว่า เมิด

ลักเข่าไปขายเมิดเล้า = ขโมยข้าวไปขายหมดเล้า

คำว่า หมุ่นอุ้ยปุ้ย

รถถืกซนหมุ่นอุ้ยปุ้ย แปลว่า รถโดนชนแหลกไม่มีชิ้นดี

ย่านหมุ่นอุ้ยปุ้ยอยู่เด้อมือแลง แปลว่า กลัวว่าเขาจะมีอะไรกันคืนนี้แน่ๆ

คำว่า แลนหัน

บักเซียงเมี่ยงแลนหันกัวหมู่ แปลว่า  คุณเมี่ยงวิ่งเร็วกว่าเพื่อนๆ

คำว่า แนมเบิ่ง

ได้แต่แนมเบิ่ง . แปลว่า  ได้แค่มองดู

ผู้ฮ้ายคืออ้ายได้แค่ "แนมเบิ่ง" ถ่อนหละคำแพงเอ๊ย . แปลว่า ขี้เหร่เหมือนพี่คงได้แต่แอบมอง