ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 1921 - 1930 จาก 2286

คำว่า เป็นตาซัง
ถ้าใช้ในเชิงลบ หมายถึง น่าเกลียด น่ารังเกียจ (Hate) เช่น บักห่านี้คือเป็นตาซังแท้ สูคือเฮ็ดเป็นตาซังแท้ ฯ

คำว่า นอนเว็น
แมนนอนกะด้อกะเดี้ยจั้กนอนไปได่จั้งได๋ชาวบ้านเขาเฮดเวียกจะของมานอนเว็นงึดคักๆ แปลว่า นอนอะไรกันนักกันหนานอนไปได้ยังไงชาวบ้านเขาทำงานตัวเองมานอนกลางวัน ยอมใจจริงๆ

คำว่า ตาฮัก
เจ้ากะเป็นตาฮักคือกันเด้อ แปลว่า เธอก็น่ารักเหมือนกันนะ

คำว่า ตาฮัก
อีหล่าเป็นตาฮักหลายเด้อ แปลว่า หน้าตาน้องน่ารักมาก

คำว่า ไปนำแหน่
ให้ข่อยไปนำแหน่ครับ แปลว่า ให้ไปด้วยคนนะครับ

คำว่า ย่าน
อีหล่าย่านแล้ว แปลว่า หนูกลัวแล้ว

คำว่า ไปไส
ไปไสบ่เคยบอก แปลว่า ไปไหนไม่เคยบอก

คำว่า เปิง

ลมพัดสังกะสิเปิงเมิด แป้นเปิงกะเอาค้อนตีตะปูมาตอกไว้

คำว่า ผู้บ่าว
มีผู้บ่าวหละไป่ แปลว่า มีแฟนหรือยัง (ถามผู้หญิง)

คำว่า ผู้บ่าว
อิหล่ามีผู้บ่าวหละไป่ ถ้ายังบ่มี อ้ายจีบได้บ่อ แปลว่า น้องสาว มีแฟนหรือยัง ถ้ายังไม่มี พี่ขอจีบได้ไหม