ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 51 - 60 จาก 2286

คำว่า หล่วยหล่าย

บักหล่านั่งดี ๆ อย่าเฮ็ดหล่วยหล่ายคืองูหลาย หมายความว่า ลูก.. นั่งดี ๆ อย่านอนเหมือนงูเลื้อยแบบนั้น

คำว่า กับแก้

อ้าย ๆ น้องย่านกับแก้ หมายความว่า พี่จ๋า หนูกลัวตุ๊กแก

ตุ๊กแก

คำว่า โห่ง

น้ำโห่งฮอยควยพอเอาะเจาะแอแจะ หมายความว่า น้ำขังในรอยเท้าควายพอมองเห็น


อ้ายผู้อยู่ทางนี้ ฮักยังโห่งบ่แห่งเอี่ยน แต่กะเบิ่ดปัญญาเปลี่ยน คิงน้องจากขี้เถ้า แปลว่า พี่คนที่อยู่ทางนี้ รักยังเต็มเปี่ยมไม่เหือดแห้ง แต่ก็หมดปัญญาจะเปลี่ยนร่างของน้องจากขี้เถ้า (เนื้อเพลงจาก หล่าคำเอย - ศาล สานศิลป์ Music Ost. สัปเหร่อ Story จักรวาลไทบ้าน)

คำว่า หงำ

เช่น ต้นไม้ใหญ่หงำนา หมายความว่า ต้นไม้ใหญ่ในนาบดบังแสดงแดดไม่ส่องลงถึงข้าวในนา

เช่น บ่อยากอยู่ใกล้ ย่านมันหงำ หมายความว่า ไม่อยากเดินไปกับเพื่อน เพราะกลัวว่าความหล่อของเพื่อนจะบดบังความหล่อของตัวเอง

คำว่า โอ้นโต้น

บักสีดาโอ้นโต้น หมายความว่า ลูกฝรั่งที่โตจนมีน้ำหนักจนกิ่งโน้มลง

คำว่า เก่เด่

นิ้วชี้เก่เด่ หมายความว่า นิ้วที่ชี้เหยียดตรง

ตัวแข็งเก่เด่ หมายความว่า ลักษณะนอนตัวแข็งทื่อเหยียดตรง

คำว่า กุ้นกุ้น

ไฟไหม้ควันกุ้นกุ้น

คำว่า กระพ้อม

กระพ้อม หมายถึง อุปกรณ์ที่มีไว้สำหรับเก็บข้าวเปลือกที่ฟัดออกมาแล้วมาเก็บไว้เพื่อไว้ขาย หรืไว้เพาะปลูกอีกคาว กระพ้อมถือว่าเป็นอุปกรณ์ที่หายากมากในสมัยนี้ เพราะปัจจุบันเมื่อเก็บเกี่ยวข้าวเสร็จก็จะนำไปขายให้กับโรงสีเลย กระพ้อมนั้นจะมีขนาดเล็กกว่ายุ้ง ทำจากไม้เนื้ออ่อน หรือ ไม้ไผ่ ในการสานให้เป็นวงสูงมีขนาดพอเหมาะเพื่อไว้เก็บข้าว สมัยก่อนใช้กระพ้อมไว้เก็บข้าวแทนการมียุ้งเพราะยุ้งต้องสร้างและ เปลืองพื้นที่มากจึงใช้กระพ้อมแทน แต่ในปัจจุบันเราไม่ค่อยสามารถพบเห็นกันได้บ่อยหรือบางคนอาจไม่เคยพบเห็นเลย

กระพ้อม

คำว่า กอดจอด

กองกอดจอด ของใหญ่เรียก กองกูดจูด