ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 31 - 40 จาก 2286

คำว่า ขี้พื้นปาก

อย่าเฮ็ดบ่ถืกฮีตถืกครองเดี๋ยวสิเป็นขี้พื้นปากคน

แปลว่า

อย่าทำอะไรที่มันไม่ถูกครรลองคองธรรม เดี๋ยวจะเป็นขี้ปากชาวบ้าน

คำว่า ขี้มักย้อง

จังแม่นขี้มักย้องแท้หล่ะ ย้องยิ้มเป้ยเสย-บ้ายอจริง ชมแล้วยิ้มแฉ่งหน้าตาเฉย

คำว่า เข็ดแข่ว

เข็ดแข่วแท้น้อ กินหยังกะบ่แซบ  หมายถึง เข็ดฟัน กินอะไรก็ไม่อร่อย

คำว่า แข่ว

แข่วหัก 
แปลว่าฟันหัก

ปวดแข่วแฮงๆเด้ แปลว่า ปวดฟันมาก  

อิหยั๊งติดแข่ววะ..เอาไม้จิ้มแข่วมาให้แน่หล่า 

แปล ??อะไรติดฟันเราน้อ..นี่เธอไปเอาไม้จิ้มฟันมาให้หน่อยสิ 

คำว่า ขี้ถี่

คนขี้ถี่ คือ คนขี้เหนียว

ตัวอย่าง
อ้ายอั่นนี่เลาคือมาขี้ถี่แท้ แปลว่า พี่คนนี้ทำไมมาขี้เหนียวจัง

คำว่า คนไค

ฮ่วย จารย์ใหญ่ เลาคนไคอยู่เด้อ แปลว่า จารย์ใหญ่ เป็นคนพอใช้ได้อยู่นะ

อีหล่าคนไค แปลว่า ลูกสาวคนน่ารัก 

คำว่า คนมะลำมะลอย

ตัวอย่าง โตอย่าเฮ็ดพอปานคนมะลำมะลอยหลายแหมะ 

แปล คุณอย่าทำตัวเป็นเหมือนคนไม่น่าเชื่อถืออย่างนั้นสิครับ

คำว่า ค่อยฮักเจ้า

ค่อยฮักเจ้า, ข่อยฮักเจ้า แปลว่า ผมรักคุณ 

คำว่า คะนิง

อ้ายคือมาคะนิงนำน้องแท้น้อ  แปลว่า พี่นี้คิดถึงน้องจังเลย

คำว่า คักขนาด


ป้าดโถ้ ฝีมือบ่แม่นขี้ ๆ เลยตั่วหนิ คักขนาดเลย!!

-อะโห ฝีมือไม่ใช่เล่น ๆ เลยนะนี่ สุดยอดจริง ๆ (ประมาณนั้น)
แปลแบบวัยรุ่นก็จะเป็น เฮ้ยแมร่งเจ๋งว่ะ -*- พะน้า