ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 21 - 30 จาก 2286

คำว่า "เว็น" ในภาษาอีสาน หมายถึง "วัน" ในภาษากลาง เฉพาะในความหมายว่า "ในเวลากลางวัน" เท่านั้น เช่น "มาแต่เว็นแท้" หมายถึง "มาแต่วันเชียวนะ" หรือ "กางเว็นไปไสมา" หมายถึง "ตอนกลางวันไปไหนมา"

ตัวอย่างเช่น ไปกวดเบิ่งเด้อ แปลว่า ไปตรวจดูนะ (เป็นคำเก่า)

ตัวอย่าง 

เบิ้นรถแบบจำปอก ให้มันแฮง-บีดคันเร่งแบบสุดคันเร่ง ให ้มันแรง

พูบ่าวมาแต่ทางได๋น้อยืนกดทรงอยู่นั่นน่ะถามกะบ่ปาก

ก่นร่อง แปลว่า ขุดร่อง (น้ำ) ในภาษาอีสานจะออกเสียงว่า ก่นล่อง เพราะภาษาอีสานจะไม่มีการออกเสียงควบกล้ำ ร ล ว จึงออกเสียงคำนี้ว่า ก่น-ล่อง

มื้อนี้ ข่อยไปก่นมันมาต้มให้เจ้ากินแก้เมื่อย เจ้าสิกินบ่ แปลว่า วันนี้ ผมจะไปขุดมัน มาต้มให้คุณกินให้หายเมื่อย คุณจะกินไหม

ไปก่นกบก่นเขียด แปลว่า ไปขุดหากบหาเขียดเพื่อมาทำอาหาร

ก่นส่าง แปลว่า ขุดบ่อน้ำ

เด็กน้อย ซุมนี้ คือมักนั่งกองดากแท้ หาแนวมาแหย่ดากมันซั่นดอกว่ะ
-เด็กพวกนี้ทำไมชอบนั่งยองก้นจัง หาไรมาแหย่ มาจิ้มก้นมันซะหรอก

ข่อยแนมไปเห็นเด็กน้อยปาหำเล่นน้ำ ส่งในกองออกยอกนึง
แปลว่า-ผมมองไปเห็นเด็กๆแก้ผ้า เล่นน้ำกางเกงกองเต็มพื้นอยู่เลย

ก้องโต๊ะ 
แปลว่า ใต้โต๊ะ 
เป็นภาษาเก่า

เป็นศัพท์ที่คนในภาคอีสานค่อนข้างใช้น้อย

เช่น อาจารย์:นายซัย โตฟ้าวเมี้ยนก้องโต๊ะโตไวๆ มันหมุ่นโพดนา

แปลว่า นายชัย เธอช่วยเก็บของใต้โต๊เร็ว มันเละเทะเกิน

มันสิฟ้าวไปไส คือซงกะทักกะถั่นแท้

หมายถึง เขาจะรีบไปไหนทำไมดูร้อนรนเร่งรีบจัง

-ก้อ หมายถึงการม้วนเข้าหากัน หรือ เป็นลักษณะนามของสิ่งที่เป็นม้วนๆ เช่น ก้อด้าย หมายถึง ม้วนของเชือกเส้นเล็กๆ 
-ก้อสาด หมายถึง ม้วนเสื่อ การเก็บม้วนเสื่อ
-ก้อเซียกว่าว หมายถึง การม้วนเชือกที่ใช้ผูกว่าวเข้าใว้เพื่อเก็บไว้
-ก้อกอกยา หมายถึง การพันยาเส้น เพื่อให้เป็นยาสูบ
- ก้อแขนเสี่ย หมายถึง การพันแขนเสื้อขึ้น

สรุปแล้ว "ก้อ"หมายถึง การม้วน หรือ การพัน นั่นเอง พะน้า พะนะ