ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 741 - 750 จาก 2286

คือแหล่แท้ แปลว่า ทำไมดำจัง บักแหล่ แปลว่า ไอ้ดำ หำแหล่ แปลว่า หำดำ,อัณฑะดำ

คำนี้มักเขียนผิดว่า กระดาย ซึ่งในภาษาอีสานจะไม่มีคำควบกล้ำ ล ร ว ดังนั้นคำนี้ที่ถูกต้องจะเขียนว่า กะดาย ไม่ใช่ กระดาย

จักเพิ่นไปไส เอิ้นหากะบ่ปาก มิดสี่ลี่อยู่  แปลว่า ไม่รู้ว่าแกไปไหน ตะโกนเรียกก็ไม่มีคนขาลตอบ เงียบมาก

คือเป็นตาฮักแท้ แปลว่า ทำไมถึงได้น่ารักอย่างนี้

ผู้สาวบ้านใด๋น้อ คือเป็นตาฮักแท้ แปลว่า สาวบ้านไหน ช่างดูน่ารักเสียจริงๆ

อ้ายฮักเจ้า ย้อนว่าเจ้าเป็นตาฮัก แปลว่า พี่รักน้อง เพราะว่าน้องน่ารัก

เป็นตาฮักกะด้อ เจ็บเป็นบ่น้อคนดี แปลว่า คนน่ารักขนาดนี้ จะอกหักเป็นอยู่หรอคนดี

เจ้าเป็นตาฮักหลายอีหลี แปลว่า เธอน่ารักมากจริง ๆ

เอาเข่าไปสีโรงใด๋ คือหินหลายแท้ ยามหย่ำมันแหย๋แข่ว  แปลว่า เอาข้าวไปสีที่โรงสีไหน มันมีหินปนเยอะ เวลาเคี้ยวแล้วมันสากฟัน

แต่กี้แต่ก่อนเพิ่นกะพาเฮ็ดมาแนวนี้ แปลว่า แต่ก่อนโบราณพาทำมาแบบนี้

เพิ่นเป็นตามีควมสุขหลายเนาะ นั่งยิ้มเป้ยๆยุ แปลว่า ดูท่าทางแกคงจะมีความสุขมากเนอะ นั่งยิ้มแฉ่งเชียว

ผู้ใด๋หนิ ข่อยคือจื่อบ่ได้ แปลว่า ใครหรอ ฉันจำไม่ได้

คิดฮอดหลาย , คิดถึงจัง

คิดฮอดหลายอยากกอดเด้น้อ แปลว่า คิดถึงมากอยากกอดจังเลยนะ

บอกเลยฉันไม่ออนซอน แปลว่า บอกเลยฉันไม่ได้ใส่ใจ ไม่แคร์