ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 767 - 776 จาก 2286

คำว่า กะย่อน

กะย่อน ตำบักหุ่งครกนี้เป็นหยังคือบ่แซ่บ เป็นย้อนบ่ได้ใส่ปลาแดกตั้วนี่ แปลว่า 
มิน่าหล่ะ! ส้มตำครกนี้ทำไมถึงไม่อร่อย เป็นเพราะไม่ได้ใส่ปลาร้านี่เอง

กะย่อนว่าอยู่ต่างหม่อง กะเลยเอิ้นต่างกัน แปลว่า ก็เพราะว่าอยู่ต่างที่ก็เลยเรียกต่างกัน
ปล. หม่อง แปลว่า ที่,ตำแหน่ง,พิกัด  

ดูเพิ่มเติม กะย้อนกะย่อนกะหยอนกะญอน,กะหยอน,กะย่อน,กะย่อนว่า,กะญ่อนวา

คำว่า เขาหามไปเซิง

อย่าไปย่างอยู่หม่องมืดๆผู้เดียวเด้อ เป็นผู้ย่าผู้ญิง เขาสิหามเอ็งไปเซิงเด๊ะ  แปลว่า อย่าไปเดินอยู่ที่มืดๆคนเดียว เป็นลูกผู้หญิง เขาจะอุ้มเอ็งไปกระทำชำเรานะ

เขาหามไปเซิง

คำว่า คนผู้ฮ้าย

คนผู้ฮ้าย คือ คนขี้เหล่, คนหน้าตาไม่ดี, คนไม่หล่อ, คนไม่สวย

ตัวอย่าง
หล่านางเอย คนผูฮ้ายคืออ้าย กินข้าบ่ายกบตัวหล่ะนาง
แปลว่า
น้องนางเอย คนหน้าตาไม่ดี รูปไม่หล่ออย่างพี่ กินข่าวกับกบนะครับ

บ่าย คือ การปั้นข่าว แล้วมีอุปกรณ์บ่าย หรือ กับข้าว แล้วเดินกิน ไม่ได้นั่งกินอย่างเป็นกิจลักษณะ

คำว่า ขี้ตม

มือเปี้ยนขี้ตม แปลว่า มือเปื้อนโคลน

คำว่า เป็นนำ

เป็นนำเจ้าไปเฮ็ดบ่ดี เขาเลยบ่มัก แปลว่า เป็นเพราะว่าคุณไปทำไม่ดี เขาถึงไม่รัก

คำว่า เจ็บคิง

เฮ็ดงานหนัก เจ็บคิงหลาย แปลว่า ทำงานหนัก ปวดเมื่อยร่างกายมาก

เป็นทรงเจ็บคิง คือจังสิไข้ แปลว่า รู้สึกปวดเมื่อยตามตัว เหมือนจะเป็นไข้

คำว่า ขี้แข่ว

มึงอย่าขี้แข่วหลาย แปลว่า มึงอย่าโม้ให้มากนัก

คำว่า ซิแตก

ซิแตกเข้าไป อย่าจ่ม เฮ็ดหยังให้กินกะกินไปโลด แปลว่า แดก ๆ เข้าไปเถอะ อย่าบ่น ทำอะไรก็กินไป

คำว่า แฮ็ง

แฮ็งเว่าแฮ็งสูน แปลว่า ยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห

แฮ็งเฮ็ดแฮ็งฮ่าง แปลว่า ยิ่งทำยิ่งพัก

คำว่า จังซั่น

จังซั่นกะไปนำกันนี่ล่ะ แปลว่า ถ้าอย่างนั้นก็ไปด้วยกันทั้งหมดเลย (ตกลงกันไม่ได้ว่าใครจะไปบ้าง)

จังซั่นกะบ่ต้องมาเว่ากัน แปลว่า ถ้าอย่างนั้นก็เลิกพูดเลิกคุย ไม่ต้องมาคุยกัน (งอนหรือโมโห)