ภาษาอีสานหมวด "ค" 155 - 164 จาก 975
-
คราง
แปลว่า : ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดหรือเสียใจ เรียก คราง อย่างว่า แม้งหนึ่งความแผ่เท้าอมาตย์ในสนาม เสนานันมากคนครางฮ้อง ทังปวงชั้นเสนาในนอก พร้อมพร่ำให้หาแก้วมี่นัน (สังข์). -
ครางหุ่ย
แปลว่า : ร้องไห้โฮ อย่างว่า นักสนมเหน้าหลายคนครางหุ่ย(กา) ทมทมฮ้องเสียงเค็มครางหุ่ย ฝูงแม่ป้าปัวใกล้กอดกุม(สังข์). -
คราญ
แปลว่า : สวย, งาม, น่ารัก ชายที่สวยงามน่ารักเรียก บาคราญ อย่างว่า บาคราญเมือชานขวางผ่อดูซู่ด้าน พระกษัตริย์เจ้าคนิงคุณคามมาก ฮู้บ่พลั้งพระองค์ไค้ลั่นธนู (สังข์) หญิงสาวที่สวยงามน่ารักน่าเอ็นดูเรียก นงคราญ. -
คร้าน
แปลว่า : ขี้เกียจ คนขี้เกียจทำงานเรียก คนขี้คร้าน อย่างว่า สนุกอย่านอน เมียวอนอย่ายิน เฮ็ดกินอย่าคร้าน เข้าบ้านอย่าอาย เห็นคนตายอย่าขี้เดียด (ภาษิต) คร้านกับเหนื่อยมันเตื่อยกันลง หมั่นกับแฮงมันแข็งกันขึ้น (บ.). -
คราบ
แปลว่า : ซากของคนที่ตายแล้วเรียก คราบ คาบ ก็ว่า อย่างว่า แม้นชิดับชาติเมี้ยนวางคาบคาแดนนี้แล้ว (กา) หนังหรือเปลือกนอกของสัตว์บางชนิดที่ลอกออกได้เรียก คราบ เช่น คาบงู อย่างว่า ดั่งนั้นฮอยหายผ้าบังใจจอมโลก ทุกมื้อแหนงหากห้อยเหมือนคล้องคาบงู (สังข์). -
คร้าม
แปลว่า : กลัว, เกรง, ขยาด อย่างว่า สามนางคร้ามกลัวเกรงผีใหญ่ (กา) เลยเล่าแพ้พระยานาคนาโค เลิงเลิงผัดพร่ำคุมสายแป้น นาโคเจ้าจนใจจักแตก หน้าหล่าเบื้อคีงค้ามเยือกพอง (สังข์) บาก็ยินแคลนคร้ามเซานอนในตาด (กา). -
คราว
แปลว่า : ครั้ง, หน, ยาม, เวลา อย่างว่า พอยามคราวชั่วดีดาวซ้าย คามะรุกฮ้องคอนคอนข้อนฮุ่ง เจ้ายี่ย้ายคีงค้อมสั่งนาง (ฮุ่ง) เมื่อนั้นบาจัดฮ้อนมีควรคำว่าอาเอย กลัวบาดมันต่อต้องเยียวช้าเคิกคราว (สังข์). -
คร่าว
แปลว่า : หลั่ง, ไหล, ริน อย่างว่า คร่าวคร่าวน้ำตาวิ่งฮำแครง เลิงเลิงจงจอดมาจอมเจ้า(ฮุ่ง). -
คราส
แปลว่า : การจับ, การกิน, การกลืน เงาของโลกบังดวงจันทร์ เรียก จันทรคราส กบกินเดือน ก็ว่า อย่างว่า เดียวนี้จันทรคราสเข้าเฮียงแสงสูญอ่ำ นักขัตตฤกษ์ฟ้ามัวเศร้าบ่ส่องแสง (สุด). -
ครำ
แปลว่า : น้ำตก น้ำที่ไหลลงมาจากภูเขาเรียก น้ำครำ น้ำครำอาจแยกออกได้เป็นสองชนิด คือน้ำตกธรรมดาและน้ำตกมาก น้ำตกก้อนใหญ่และตกมากเรียก ครำหลวง.