ภาษาอีสานหมวด "ค" 185 - 194 จาก 975
-
คล้อง
แปลว่า : ผูก มัด พัน เอาผ้าพันคอเรียก คล้องคอ เอาเชือกผูกช้างเรียก คล้องช้าง อย่างว่า แหนงสู้เคียนคอขึ้นโตนตายแล้วชาติ จักอยู่ได้เป็นน้อยเพื่อนหยัน (สังข์). -
คลอน
แปลว่า : โยก โคลง ไหว ฟันโยกเรียก แข้วคลอน แข้วไคว ไควคลอน ก็ว่า อย่างว่า หมู่หนึ่งฮู้แป่ม้างพะลานท่าวไควคลอน เลาลมหลวงออกดังสองก้ำ เค็งเค็งท้อนธุลีแดนดับโลก ขันแป่ม้างตางเจ้าฝ่ายขวา (สังข์). -
คล้อย
แปลว่า : ต่ำ ลาด พื้นที่ที่สูงแล้วลาดต่ำลงไปเรียก พื้นคล้อย ค้อย ต่ำ ก็ว่า อย่างว่า หลิงตาดห้วยมีฮ่อมผาหอม ภูพะนังสูงช่องชันเป็นชั้น ผ่อเห็นอินทนิลหญ้าเขียวฮมเฮืองฮ่ม พุ้นเยอ พื้นฮาบเกลี้ยงมีค้อยชั่วคอย (สังข์). -
คล้อย
แปลว่า : เอียงไป ตะวันเดินลงเรียก ตะวันคล้อย ค้อย ค้าย ว้าย ก็ว่า อย่างว่า ผ่อเห็นวันเฮื่อเข้มไขทีปบัวระพา พุ้นเยอ ฉายายลล่วงลงคลาคล้อย (สังข์). -
คล้อย
แปลว่า : เลว ทราม อย่างว่า ต้านแม่นถ้อยพอหู ออระชอนใจต่ำคล้อย คำน้อยใผบ่เห็น (ฮุ่ง). -
คลัง
แปลว่า : สถานที่เก็บทรัพย์สมบุติของหลวง เรียก พระคลัง อย่างว่า ปีเดือนถวายเทียนทองดั่งพระคลังคำล้าน (สังข์). -
คลั่งคล้อย
แปลว่า : อึดอัดใจ อย่างว่า เมื่อนั้นนางคั่งค้อยชลให้หอดหิว คึดคั่งค้อยนำน้องเมื่อยมโน (สังข์). -
คลั่งเค้า
แปลว่า : คับคั่ง, เต็ม อย่างว่า ฟังยินเภรีก้องระงมเสียงดังสนั่น ช้างคั่งเค้าดาห้างเครื่องคำ (สังข์). -
คลั่งเคือง
แปลว่า : ข้องใจ, ขัดใจ อย่างว่า เจ้าก็เป็นคนแท้แดนใดเดินฮอดเฮานี้ มีประโยชน์ด้วยใดฮ้อนคั่งเคือง เจ้าเอย(สังข์). -
คลั่งแค้น
แปลว่า : คับใจ, แค้นใจ อย่างว่า เสนาป้องเทพีธะรงแท่น นางคลั่งแค้นหิวไห้ฮุ่งผัว(สังข์).