ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 120 - 129 จาก 2286

กินกับบ่เบิด เหลือไว้มันเป็นเงียน แปลว่า กับข้าวที่กินไม่หมดแล้วเหลือไว้ก็เป็นเหลือของเหลือเศษ

สิไปงึดนำหัวปอดมันหยัง แปลว่า จะไปง้อมันทำไม

บ่มักกูกะบ่งึดหัวปอดนำดอก หาผู้ใหม่กะได้ แปลว่า ไม่ชอบกูก็ไม่ง้อหรอก หาใหม่ก็ได้

อีหล่าคำแพง  แปลว่า  อีหนูผู้มีค่ายิ่งทองคำ

คำหล่า  แปลว่า  ใช้เรียกหญิงผู้อันเป็นที่ยิ่ง มีค่ายิ่งทองคำก็ว่า  (คำ หมายถึง ทองคำ) (หล่า หมายถึง สุดท้าย ลูกคนสุดท้อง)

ไปแหมะ แปลว่า ไปสิ

เฮ็ดแหมะ แปลว่า ทำสิ

ผู้บ่าวหล่อหลายจนว่าได้ปั้นหำตาก แปลว่า ชายหนุ่มหน้าตาดีมากจนมีผู้หญิงเข้าหามากมาย

อดสาเอาเด้อหล่า แปลว่า อดทนไว้นะลูก

จังซั่นกะไปนำกันนี่ล่ะ แปลว่า ถ้าอย่างนั้นก็ไปด้วยกันทั้งหมดเลย (ตกลงกันไม่ได้ว่าใครจะไปบ้าง)

จังซั่นกะบ่ต้องมาเว่ากัน แปลว่า ถ้าอย่างนั้นก็เลิกพูดเลิกคุย ไม่ต้องมาคุยกัน (งอนหรือโมโห)

กะยังว่าให้เซา กะบ่เซือ แปลว่า ก็บอกแล้วว่าให้หยุด ก็ไม่เชื่อ

เอาเสื้อไปซักก่อน มันเหม็นขี้เจ๊ก แปลว่า เอาเสื้อไปซักก่อนที่จะใส่ ไม่งั้นเหม็นกลิ่นเสื้อใหม่

กี่หนังใส่แกงผักขี้เหล็ก แปลว่า จี่หนังใส่แกงขี้เหล็ก