ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 131 - 140 จาก 2286

คำว่า งัน

งานมหรสพคบงัน , งานฉลอง, การชุมนุมคน ต่างๆ เรียก "งัน"

บุญบ้านปีนี้ เพิ่นได้อีหยังมางันน้อ  แปลว่า  งานบุญประจำปี ปีนี้ได้อะไรมาฉลองหรอ

คำว่า สูน

สูนแฮง แปลว่า โมโหมาก, โกรธมาก

อย่าเฮ็ดให้ข่อยสูนเด้อ  แปลว่า  อย่าทำให้ฉันโกรธนะ

คำว่า ตื่ม

ผมบ่หลายให้ตื่มซ้อง พี่น้องบ่หลายให้ตื่มเสี่ยว แปลว่า ผมไม่ตกให้หาผมปลอมมาใส่ ญาติพี่น้องมีไม่มากให้หามิตรสหายมาเพิ่ม

ซอยกันตื่มเข้าไป สิได้หลาย ๆ แปลว่า ช่วยกันใส่เพิ่มเติมเข้าไป จะได้เยอะ ๆ

คำว่า บักสีลา

ป้า ๆ ขอกินบักสิลาหน่วยนี้แนเด้อ แปลว่า ป้า ๆ ขอกินทับทิมลูกนี้หน่อยนะ

คำว่า ตลาด

คำว่า "ตลาด" ในภาษาอีสาน ก็เหมือนกับภาษากลางครับ

หมายถึง ที่ชุมนุมเพื่อซื้อขายสิ่งของต่างๆ เรียก ตลาด กาด กาดลี ก็ว่า อย่างว่า กาดใหญ่ตั้งสองข้างแค่ทาง (กา).

ก็จะมีคำอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับคำว่าตลาด เช่น

กาด 

น. 

ตลาด ที่สำหรับวางขายสิ่งของเรียก กาด อย่างว่า กาดใหญ่ตั้งขายได้ค่าบ่แพง (กา). 

ขาด 

ก. 

อัตคัด, ขัดสน ไม่มีของซื้อขายเรียก ขาดตลาด ขายต่ำกว่าต้นทุนเรียก ขาดทุน ไม่มีญาติพี่น้องเรียก ขาดคน อย่างว่า บัดนี้หลานค่อยพากันเข้ามาเถิงถามข่าว ดีแล้ว เทื่อนี้ป้าหากไฮ้ฮามข้าขาดคน (สังข์). 

ตลาด 

น. 

ที่ชุมนุมเพื่อซื้อขายสิ่งของต่างๆ เรียก ตลาด กาด กาดลี ก็ว่า อย่างว่า กาดใหญ่ตั้งสองข้างแค่ทาง (กา). 

ปสาน 

น. 

ตลาดของแห้ง ที่ขายของแห้ง (ช. ปชาร์). 

ลาด 

น. 

ตลาด สถานที่สำหรับวางขายเครื่องบริโภคและอุปโภค เรียก ลาด อย่างว่า ลาดใหญ่ตั้งเลียนไว้แค่ทาง (กา) ลาดใหญ่ตั้งขายด้วยเครื่องจีน (สังข์). 

เลหลัง 

ก. 

ขายทอดตลาด หรือขายสิ่งของโดยวิธีประมูล ใครให้ราคาสูง ก็เป็นผู้ซื้อได้. 

อาปณะ 

น. 

ตลาด ร้านขายของ (ป. ส.). 

#Market

คำว่า พริกผง

ตำพริกผงดี ๆ เด้อ มันสิเข้าตา แปลว่า ตำพริกป่นระวังลมจะพัดพริกเข้าตา

คำว่า ผักชีลาว

เอาผักชีลาวใส่อ่อมนำสิได้หอม ๆ แปลว่า ใส่ผักชีลาวลงในเมนูอ่อมจะทำให้มีกลิ่นหอมน่ากิน

คำว่า ผักขะแยง

ไปล้างผักขะแยงมาให้แม่ใส่อ่อมแน่หล่า แปลว่า ล้างผักแขยงให้แม่หน่อยลูก แม่จะเอาไปทำเมนูอ่อม

ดูเพิ่มเติม ผักกะแยง

คำว่า โหระพา

โหระพากินกับลาบจังแซบ แปลว่า โหระพากินเป็นผักแกล้มกับลาบก็อร่อย

คำว่า บักเขือเทศ

บักเขือเทศกองนี้ขายจังใด๋ยาย แปลว่า มะเขือเทศกองนี้ราคาเท่าไรยาย