ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 141 - 150 จาก 2286
เช่น เวลาย่างเข้าป่าฮกๆ เฮาต้องคึหย่าออกก่อน ค่อยจะเดินไปได้
หมายถึง เวลาเดินทางในป่ารกๆ ต้องถ่างกอหญ้าออกเป็นทางก่อน ค่อยจะเดินไปได้
บ่จำแน่บ่ แปลว่า ไม่จำเลยหรือ, จำไม่ได้เลยหรือ
บ่แม่น แปลว่า ไม่ใช่
บ่ได้ดอก แปลว่า ไม่ได้หรอก
คำว่าบ่ ถ้าไปอยู่หลังคำกริยา จะแปลว่า ไหม หรือ รึป่าว กลายเป็นประโยคคำถาม เช่น
ได้บ่ แปลว่า ได้ไหม ได้รึป่าว
เมื่อยบ่ แปลว่า เหนื่อยไหม เหนื่อยหรือป่าว
คิดให้มันรอบครอบ อย่าคิดมอคิดจ้อหลาย
หมายถึง คิดให้มันรอบครอบ อย่าคิดแค่ใกล้ๆ ต้องไตร่ตรองให้ดี ประมาณนั้น
คึดฮอดกะสิอดเอา แปลว่า ถึงแม้จะคิดถึงแค่ไหน แต่ก็จะอดทนรอ
คึดฮอดหลายเด้อ แปลว่า คิดถึงมากๆ
คึดฮอดเจ้า แปลว่า คิดถึงคุณ
เจ้าคึดฮอดข่อยบ่ แปลว่า คุณคิดถึงฉันไหม
คึดฮอดกันแหน่เด้อ แปลว่า คิดถึงกันบ้างนะ
ฟ่าวมาเด้ออ้าย สาวภูไทยังคอยถ่า หมายความว่า ให้พี่รีบกลับมา สาวภูไทยยังรอ
คอยถ่าแม่อยู่เถียงนาเด้อ แม่สิเอาข้าวไปส่ง หมายความว่า ให้รอแม่อยู่ที่กระท่อมปลายนา แม่จะเตรียมข้าวปลาไปให้กิน
อย่าไปหัวซาเขาเถาะ แปลว่า อย่าไปสนใจเข้าเลย
อย่าถือคนบ้าอย่าซาคนเมา แปลว่า อย่าถือคนบ้า อย่าสนใจคนเมา
ระวังอย่าไปถืกบ้งเด้อ มันสิคัน หมายความว่า ระวังอย่าไปจับหรือโดนหนอน (บุ้ง) เพราะมันจะแพ้คัน
