ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 1701 - 1710 จาก 2286

คำว่า บักเสี่ยว

คนอีสานที่เป็นเพื่อนรัก เพื่อนสนิท เพื่อนตาย หรือเพื่อนสาบาน จะมีประเพณีผูกเสี่ยว บักเสี่ยวจึงใช้เรียกคนที่เป็นเพื่อนที่สนิทสนมกันมาก

คำว่า จั๊กมื้อ

จักมื้อหละ มันสิเป็นมื้อของเฮา แปลว่า สักวันแหละมันต้องเป็นวันของเรา

คำว่า สิฟ่าวไปไส

จั๊กสิฟ้าวไปไสโพดโพ แปลว่า ไม่รู้จะรีบไปอะไรกันนักกันหนา

คำว่า บ่งึดจักเม็ด

สาส่ำนี่ ข่อยบ่งึดจักเม็ด แปลว่า ก็แค่นี่เอง ไม่เห็นจะแคร์เลยสักนิด งั้นๆ

คำว่า มาเด้อขวัญเอ้ย

มาเด้อขวัญเอ้ย ขวัญอยู่ไส มาเด้อ แปลว่า มานะขวัญนะ ขวัญไปอยู่ที่ไหน มานะ

คำว่า จิกลิกจอกหลอก

เฮ้ดงานพอจิกลิกจอกหลอก บ่พอสิคือ แปลว่า ทำงานทีเล่นทีจริง ไม่เป็นท่า

คำว่า ตะแบง

ไปเลื่อยไม้ตะแบงอยู่ทุ่งนามาเฮ็ดเอือน แปลว่า ไปเลื่อยไม้สะแบงอยู่ทุ่งนามาทำบ้าน

คำว่า โจด-หน่อโจด

ไปหาหน่อโจดมาแกงแลงบ่เฮา แปล่า ไปหาหน่อโจดมาแกงกินตอนเย็นกันไหมเรา

คำว่า อดเอาสาเด้อ

อดเอาสาเด้อน้องหล่า แปลว่า อดทนหน่อยนะน้องพี่

คำว่า อดสาว่า-อดสาว่าแหน่เถาะ

อดสาว่าแหน่เถาะ ทนไม่ไหวแล้ว แปลว่า สมน้ำหน้าไหมหละ ทนไม่ไหวแล้ว (อาการโล่งอด เวลาที่อัดอั้นตันใจอะไรมานาน)